Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge

Morghens-Gebedt.

Stemme: Ick heb ghesien den tijdt,, Waer is hy nu ghevaren ? Ofte, Edel Artisten koen. Ende, Ick sucht nu sucht op sucht, &c.

1.

VErgaen is nu de nacht, De Son begint te lichten:
Wel op, mijn vroegh gedacht, Volvoert u eerste plichten,
Eer ghy yets gaet verrichten, Knielt neder voor den Heer,
Bidt dat hy u mach stichten, Sijn heyl'gen Naem ter eer.

2.

Dit is, o Godt ! mijn wensch, En hertelijck begeeren,
Dat ghy my swacke mensch, Wilt door u Geest regeeren,
O ! Heere, stiert mijn sinnen, Recht na u wil en raedt,
Op dat ick mach verwinnen, Het aengebooren quaedt.

3.

Regeert mijn hert, o ! Heer, Weest stadigh voor mijn ooghen,
Op dat ick meer en meer Eerbiedigh werd' bewoghen,

[p. 124]

 

Om noyt in u aenschouwen Te doen het minste quaet:

 

Op dat mijn Ziel 't berouwen, En droeven angst ontgaet.

 

4.

 

O ! Heere, laet mijn Geest Gedurigh tot u spreken,

 

Mijn hert u lieven meest, Mijn Ziel qua lusten breken,

 

Uytschieten haer Gebeden, Tot u, o ! goede Godt,

 

Of ick ben noyt te vreden, Mijn vreucht, mijn hoochste lot.

 

5.

 

Want soo ick uwen Geest Niet voel tot mijn genoegen

 

Terstondt ben ick bevreest, Mijn Geest komt anghstigh wroeghen,

 

Sy kan gheen vrede vinden, Want ghy haer Vrede zijt

 

Sy soeckt dan als de blinden, Haer Leytsman is sy quijt.

 

6.

 

Den wegh is glibber-glat, Den windt die is haer teghen,

 

't Is altijdt dit, of dat, Eylaes ! sy is verleghen,

 

Dus weest, Heer, in haer weghen: En leydt my door u Geest,

 

Maeckt my tot u genegen: Dan ben ick onbevreest.

 

7.

 

Och ! laet ick, lieve Heer, Tot troost u Leere kennen,

 

Om danckbaer me'er en me'er Gestadigh my te wennen:

 

Gy zijt 't licht mijnder oogen, En vreuchde mijner Geest,

 

Ghy hebt mijn Ziel bewoghen, Dat sy u lieft, en vreest.

 

8.

 

Ick roep met heesch geluyt, Heer ! wilt mijn hert omploeghen,

 

't Onkruyt daer wieden uyt, Tot mijnes Geests genoegen,

 

Och ! zaeyt, wilt wasdom geven, Plant, Heer, en maeckt oock nat,

 

Och ! houdt 't Ghewas in 't leven, Bewaert oock yeder bladt.

 

9.

 

Och ! laet u heyligh zaet, In my goe vruchten dragen,

 

Maeckt dat het vast oock staet, Voor al d'aenstaende plaghen:

[p. 125]

 

Och ! laet dit u behaghen, Geeft, da u Dienaer bidt,

 

Om 't beste na te jaghen, En treffen 't rechte wit.