Stichtelijcke bedenckinge, onledige ledigheyt, stichtelijcke tijt-kortinge
(1649)–Claes Jacobsz Wits–
Auteursrechtvrij
[pagina 117]
| |
Stem: Laura sat laetst aen de beeck. 1. Aen u Christelijcke Jeucht,
Door Gods Geest van nieuws herbooren:
Rechte Minnaers, van - - - de Deucht,
Lievers om wat nieuws te hooren.
Voor u brengh ick we'er - - - te voo - - ren,
Nieu Gedicht, 't wert u vereert.
Soete Jeucht 't zijn sulcke saecken,
Om dien Ziele te vermaecken,
Die het hooghste Goedt begheert.
| |
[pagina 118]
| |
2. 't Is mijn Ziel een groote vreucht
Als ick sie de frisse leden,
In het groenste van haer Jeucht,
Aen des Heeren Tafel treden,
Ga naar voetnoot+Want Jer'mia seyt met reden
't Is seer fijn, en 't Godt behaeght,
Dat de Jeucht het Jock des Heeren
Waerdigh acht, en houdt in eeren,
En met groote vreuchde draeght.
3. Lieve Jeucht, dien schoonen last
Dient seer wel van u gedraghen:
Die op stercke schouders past
Die niet lichtelijck vertraghen.
Laer een luyen Suffert klaghen,
Die daer heeft een Slaefs gemoedt:
Maer de lusten van Godts Kind'ren
Door het draghen niet vermind'ren:
Want sy zijn van Edel bloedt.
4. O ! ghy Goddelijck gheslacht,
Dat uyt-munst in re'en, en zeden,
Die u al te waerdigh acht
Ga naar voetnoot+Op den breeden Wech te treden:
Want ghy voeght u na de reden,
Op gheen snoo ghewoonte past
Van de Jeucht, die nu met hoopen
Ga naar voetnoot+Ruym-schoots na de Hel toe loopen,
En verachten 's Heeren last.
5. Acht dit voor u eer te zijn
Als sy uwe lust bespotten:
Laeft u Ziel met suyv're Wijn,
Laet de draf voor yd'le Sotten.
Laet sy vry te samen rotten
Op haer wijse vrolijck zijn,
Met haer danssen, dertel singhen,
Spelen, snappen, yd'le dinghen,
Voeden soo haer Ziels fenijn.
| |
[pagina 119]
| |
6. Ghy hebt lust van 's Heeren Woort
Staegh te spreken, singhen, lesen:
U en de Werelt niet bekoort,
Ghy en wilt haer Vriendt niet wesen,
Ja, gaet haer als Vyandt vreesen:
Want ghy kent haer valsch fenijn.
Ed'le herten, Sonde-mijders,
Ga naar voetnoot+Kloecke Helden, Vrome Strijders,
Ghy sult Overwinners zijn.
7. Want u krachten wassen aen
Door u yver, en Ghebeden,
Ghy leert d'Engen Wech te gaen.
Oeffent staegh u frisse leden:
Door u stichtelijcke reden
Port den een, dan a'er ter deucht.
Waerde Schatten, held're Lichten,
Aen u gheef ick mijn Gedichten:
Gods Geliefde, waerde Jeucht.
1. Johan. 2. 14. Ick hebbe u gheschreven Jongelinghen. • Want ghy zijt sterck, ende het Woordt Godts blijft in u, ende ghy hebt den boosen overwonnen. |