Isaac Israels aan Augusta Maria Witsen-Schorr en Willem Witsen
| Plaats: aan boord, in de buurt van Port Said |
| Datum: 11 november [1921] |
| Verblijfplaats: KB 75 C 51 |
[1:1]
[briefhoofd Stoomvaart Maatschappij Nederland]
bij Port Said 11 Nov.
Beste Marie & Wim,
en de boot schommelde nog steeds geweldig en ik heb dus gisteravond maar niet gegeten en ben in mijn hut gaan zitten lezen, en de hofmeester kwam mij lachende een lijst laten zien waarop je zien kon dat er maar vijf passagiers beneden gegeten hadden! Er is hier op de boot een goede kennis van jelui nl. de Heer Kan (met zijn dochter) de bekende chinees uit Batavia. Hij vertelde
[1:2]
mij dat hij zoo gedegouteerd was van de intriges van hoe heet hij ook weer uit Utrecht die in de krant had laten zetten dat hij het portret van de G.G. zou schilderen, dat hij toen onmiddellijk besloot het portret door jou te laten maken. Hij zei dat het prachtig was (en dat was heusch, voor hem, veel gezegd) maar dat de gelijkenis niet zoo uitstekend was. Maar het mooiste komt nog: hij had de G.G. nu in Holland gesproken, en nu lijkt het uitstekend (zooals de G.G. nu is!).
Mr. Kan en zijn dochter - een pracht van een Chineesche, en eindelijk eens eentje waar de oogjes werkelijk schuin van staan - zijn onder
[1:3]
de aardigste passagiers aan boord. Ik zou wel eens willen weten of het spreekwoord: ‘nuchter als een Chinees’ bestaat, anders moest het uitgevonden worden.
Kan is, voor 't eerst, 3 maanden in Europa geweest, en waar denk je dat hij wat aan vond? Aan niets. Precies was alles zooals hij zich had voorgesteld. Londen, Parijs? Nu ja, veel menschen, een heeleboel meer menschen... het Louvre, zeker, prachtig, maar hij kende alles immers al van reproducties. Het merkwaardigste is dat hij, om 14 dagen in Italië door te brengen eerst, in Batavia, uitstekend Italiaansch geleerd had.
[1:4]
Overigens een hoogst behulpzame man en zijn dochter is een werkelijke lady. De aardigste vrouw aan boord is een Russin, getrouwd met een Duitser. Het ergste is dat Mr. Reinholt, een jongmens, vriend v. Vincent v. Gogh, met wie ik samen eet, ook al gemerkt heeft, dat dat eigenlijk, de vrouw hier is... pauvre femme. Al haar familie door de bolsjewiken doodgeschoten - straks gaan we - mijn tafeltje - een bezoek brengen aan de machinekamer. Men gaat zich hier aan boord gloeiend interesseren voor van alles waar men niet het minste benul van heeft....
De kaptein is een charmant mensch eigenlijk tè, gistermorgen ½ 5 heeft
[2:5]
[briefhoofd Stoomvaart Maatschappij Nederland]
hij mij speciaal laten roepen dat ik mijn hoofd uit mijn patrijspoort zou steken om de Stromboli te zien en ik was niet zoo goed of ik moest eruit!
Ik moet zeggen ik vind de lui allemaal alleraardigst hier aan boord, maar ik weet niet wie, heeft mij gezegd: wacht u maar. U bent nog pas kort op reis. Over 14 dagen zult u wel anders zien. De menschen zijn net als koekjes, als zij lang
[2:6]
op elkaar geklit zijn bederven zij. - Kan best zijn, want we zijn nog niet eens in Port Saïd!
Ik geloof dat 't een groote vergissing is zooals Jan Piet schijnt gedaan te hebben, aan de Kapiteinstafel te willen eten. Dan zit je om te beginnen op vaste, draaiende stoelen. Aan de kleine tafeltjes zit men oneindig veel prettiger.
Ik zit nu sedert de baron in Genua aan land is gestapt aan zoo'n tafeltje met Mr. Reinholt, en een ferme Indischman genre Glerum en een flinke stevige Holl. juffrouw die voor haar plezier naar Indië gaat.
[2:7]
Er is een tafeltje met Engelschen en een met Duitschers, Oostenrijkers Polen enz. allemaal echt, tot in hun nieren!
Goeje beste menschen en wat zijn ze blij als er iets voor hun gedaan wordt! (net gevangenen - en dat zijn wij dan ook).
Teekenen aan boord is onmogelijk wegens het razend succes, alle kinderen komen onmiddelijk aangehold gaan boven op je pet en je schouders zitten vechten als bezeten om geportretteerd te worden en gooien mekaar dan bijna overboord zoodat je dan nog ruzie met de ouders krijgt!!! Ik ben er dan ook maar weer mee uitgescheden!
[2:8]
De kapitein evenwel met zijn prachtige zwarte snorren en zijn lekker doorgebakken kop gaat poseeren als wij in de Indische Oceaan zijn...
Ondertusschen is het nu ofschoon nog niets warm, toch niet zòò bar koud meer. En de Rooje zee? Een Engelsman vertelde mij dat hij er al met zijn winterjas aan, door was gevaren... Ik ben benieuwd!
Spoedig dus nieuws van den Indian Ocean.
Tot dan!
de uwe
i
Auteursrechtvrij