Willem Witsen aan Elizabeth van Vloten
Plaats: [Amsterdam] |
Datum: [6 juni 1892] |
Verblijfplaats: UBA, XXX A 46, 1125 |
[1:1]
Maandag morgen
Mijn heerlijke lieve Bebpy meisje ik zit in de groote stoel bij m'n bed - 'k heb eerst even in 't atelier gezeten maar dat is zoo vreeselijk groot en leeg en ongezellig - Sam is er al geweest en heeft me bitter water laten drinken - 'k heb van nacht veel beter geslapen en geen pijn gehad dan met tusschen poozen soms van uren - maar 't slapen schijnt nog niet veel goed te doen omdat 't zoo onrustig is en 'k zoo naar droom en pijn in m'n rug krijg van 't liggen. 'k Voel me vreeselijk zwak en moe, zeker van 't gebrek aan voeding, zoo duizelachtig en leeg in 't hoofd, - maar al die dingen komen vanzelf te recht als de pijn maar weg gaat en 'k me weer kan voeden. Ik wou dat we maar gauw naar buiten gingen! Daar verlang 'k zoo naar. Bebpy lief 't was gisteren zoo heerlijk en 't heeft me zoo veel goed gedaan - alleen, o die leegte als je weg bent en die tijd die zoo akelig langzaam voortgaat, - en dan tot Donderdag. 'k ben gisteren avond 't Spaansch ook weer begonnen
[1:2]
maar 'k kon er niet bijblijven. Beb, mijn kindje 'k heb je portret naast me aan de wand gedaan en dat hielp wel; 'k heb er ook aan gedacht gisteren avond tegen elf uur half twaalf dat Bebpy misschien op haar lief kamertje aan haar jongen zat te schrijven. Krijg 'k nu van daag 'n brief mijn lieveling? Bebpy lief zal 't toch niet heerlijk zijn om samen zoo buiten te zijn? en samen mooie studies te maken en te werken en te wandelen en den heelen dag samen? Mijn heerlijke lieve meisje - is Pim zoo'n nare jongen geweest - heel dikwijls Bebpy? en zal hij dat nu niet meer zijn en alleen maar zorgen voor z'n lieve meisje en maken dat 't zoo gauw mogelijk gebeurt dat ze nooit, nooit meer van elkaar hoeven? - O Beb mijn eigen lieve Beby is Pimmy jouw jouw jongen?
Dag mijn lieveling, 'k schrijf nu maar niet meer, 'k denk dat 'k 's moet gaan liggen, aldoor die kramppijnen. Zou je dezen nu nog krijgen van avond? 't Is nu half twaalf maar 'k weet niet hoe 't met de lichting is op Pinkster maandag. Dag mijn eigen eigen heerlijke lieveling. O mijn Beb 'k denk zoo aan je en verlang zoo naar je. Dag
dag Bebpy lief
je eigen jongen
Pim