Namen
Der plaetzen, langs welke de Russen reilen van Pechorskoye Zavorot tot Mongumsey, met de wyze van haer reizen, en de afgelegentheit van ieder plaetze, en wanneer men zeilen, roeyen, of trekken moet, zoo als zulks voor omtrent tachentig Jaer door een Reiziger, die tot Mezeen was geweest, is aengetekent, enz.
VAn Pechorskoye Zavorot, tot Matphejove Ostrove, of Markesiet Eiland, is met een goede en frissche koude ten meesten, dertig uuren zeilens, of vyftig mylen. Om na deze plaets te zeilen, moet men loop zetten Oost aen.
Van Matphejove Ostrove, tot Yougorskoye-Share, is negen uuren zeilens, of vyftien mylen, mede Oost aen. In helaer weder kan men van Matphejove Ostrove het vaste Land zien, daer twee Eilanden zijn, genaemt Zeelentse, of groene Eilanden, na welke veele Russen zich begeven om Omeli te vangen. Dit vaste Land legt aen de rechte zyde, of aen Stuurboord van haer af, zijnde ten Zuiden van Matphejove Ostrove. Ten Noorden, of Noord-westen van Matphejove Ostrove legt een ander Eiland, door de Russen genaemt Dolgoie, of het lange Eiland; zoo dat 'er twee Dolgoies zijn, het eene in de Pechorskoje Zavorot, aen den ingang van de Suchoi More, of Drooge Zee, en 't andere, waer van wy nu spreken, tusschen Pechorskpye Zavorot, en Yougorskpye-Share: van welk Eiland men by helder weder, Waigats zien kan, 't welk aen de Stuurboord zyde legt, zijnde zeer hoog Land, zoo dat als men de middel hout, recht tusschen het vaste Land aen Stuurboord, en het Land van Waigats aen Bakboord, zeild men recht na Yougorskoye-Share, het welk na haer zeggen niet groot is, dewyl men van't een einde tot aen 't ander einde de Zee kan zien. Naby, of omtrent Waigats zijn geen ondieptens noch Zant-platen.
Van Yougorskoye-Share, tot aen Carskoye Gooba,Ga naar margenoot+ is twaelf uuren zeilens, of twintig mylen. In deze Gooba, of Baey, is de Meastvoy Ostrove, of 't Meastvoy Eiland.
Wyders moet men in gedachten houden, dat zoo dra als men ter deze Carskoye Gooba inkomt, men een Rivier opzeild, latende de Baey aen Stuurboord-zyde; welke Rivier de Reizigers brengt in de Mootnoja Reca, of de onklare Rivier.
Van Carskoye Gooba, tot Mootnoja Reca, is twintig mylen. Daer en boven, als men een weinig voorby Yougorskoye-Share is, doet zich op zeker hoog Land, door de Inwoonders genaemt Socoha Looda; en wanneer men over de Mootnoja Reca is, daer men door trekkende langs den Oever met een Beachava, of Touw, acht dagen en nachten over bezig is, komt men in twee Meiren, welke men gemeenlijk in een dag, of twee tyen over roeyen kan, zijnde niet meer als tien of twaelf mylen.
Als men aen 't einde van deze Meiren is, komt men aen een plaets Navoloke genaemt, dat zoo veel te zeggen is als een Overhael, zijnde byna twee honderd vadem, of vier honderd fchreden lang. Wanneer dan de Reizigers haer Schuiten ontladen hebben, sleepen zy de zelve daer over, en laten die in een derde Meir weder afloop en, genaemt Zelenoya Osera, of 't groene Meir. Ter oorzake deze Overhalen, worden zy genoodzaekt zich in goeden getale t'zamen te voegen, dewyle langs dezen weg anders na Mongumsey niet konnen komen.
Ten einde van Zelenoya Osera, komen zy in de Zelenoya Reca, of groene Rivier, voor stroom at; doch worden dikmalen genoodzaekt haer grootste Vaertuigen te ontladen, om de zelve, leedig zijnde, over de ondieptens te brengen, waer door zy gemeenlijk wel tien dagen bezig zijn eer zy deze Rivier ten einde komen, niet tegenstaende voor stroom afgaen; maer de rechte afgelegentheit of lengte kan men als noch niet wel weten.
Deze voorschreve Zelenoya Reca ten einde zijnde, komt men in de Rivier Oby; en als men de zelve een weinig opwaerts geroeid heeft, komt men aen een plaets, ook Zavorot geheten, 't welk beduid een draeying, of wending na een plaets in 't water, zoo wel als een Haven, en als of men een groote Neer in een Rivier wilde zeggen.
Hier van daen varen zy in de Tawze Reca, of Tawze-Rivier, streek zettende Zuid aen; maer 't is vier en twintig uuren zeilens, of veertig mylen van de Rivier Oby, eer men in eenig deel van de Tawze Reca komt. Aen de Rivier Oby vinden zy geen Bosschen, noch op des zelfs Oevers geen Inwoonderen, tot dat zy de zelve zoo lang opgezeild hebben, dat men komt tot aen Siberia.