Biographisch anthologisch en critisch woordenboek der Nederduitsche dichters. Deel 5 OGI-VER

[Anthonis de Rouere]

Rouere (Anthonis de) van Brugge, Vlaemsch Doctoor ende gheestich Poëte, was misschien het erbarmlijkste vernuft der vijftiende eeuw. In 1466 werden de rederijkers van Brugge naar Lier ontboden, om hunne Spelen van sinnen aldaar te vertoonen: van de zes, die er gespeeld werden, waren drie van de rouere, waarvoor hij de somma van achttien stuivers grooten als honorarium ontving ². Dat het waar naar het geld geweest is, heeft Kops doen blijken uit het kreupel basterddicht van dezen ‘gheestichen Poëte’ op den dood van philips, Hertog van Bourgondië, in 1468, dat hij uit Die Excellente Chronycke van Vlaenderen der vergetelheid ontrukt heeft, en dus luidt:

Periculeuse	Moort onghenadigh,
Hongherighe	Couleuveryneghe beeste,
Enuydieuse	Corozysverradich,
Latende ons	Clachtich ende beschadich,

2 De andere drie waren van hendrik bal, van Mechelen, die daarvoor twintig Brabandsche stuivers kreeg. Zie ons I Deel, bl. 216.

[p. 192]

Ioyeusheit	Cranckende troost ende feeste,
Persequerende	Lacen die aldermeeste
Prince ende	Xhristus vrienden beseuen.
Vervreimdende	Van sinen leuenden gheeste
Smaendaechs	Iuny vichtiene ghescreuen,
Die deuotelick	Ionstelick was in 't leuen.
Vermaerdere	In allen landen gheen;
Xempelare	Natuerlick ontsien ghebleuen;
Boudelick ende	Behoudelick erue ende leen.
Victorieux	Raedsamich wys alteen,
Ryckelick	Vrient out milde eerbaer:
Gadert iiij. iaer	Ghecrijchter noch lxxv reen
Voorwaer hebt	Ghi syn oude daer.
Nochtan hilt	Hy 't graefschip xlviij iaer
Dwelcke noyt	Eer dan van hem was ghesien.
Inglorien	Regnere syn siele claer
Ende oock	Ouere hem gode buyghen kuyen.
Want nyemant en mach die doot ontulyen ^1.

De hoofdletters drukken den naam des Hertogs, zijn' titel, het jaar en de plaats van zijn overlijden uit. Welk eene erbarmelijke brabbeltaal!

De barbaarsche onzin van dezen rederijker is, onder den titel van Rhetoricale Wercken, gedrukt te Antwerpen in 1562.

1 Werken van de Maetsch. der Ned. Letterkunde te Leyden, II Deel, bl. 231.