Biographisch anthologisch en critisch woordenboek der Nederduitsche dichters. Deel 5 OGI-VER

[p. 66]

[Cornelis Perk]

Perk (Cornelis), geboren te Hilversum, den 21 junij 1770, werd door den verdienstelijken c. wertz opgeleid tot onderwijzer der jeugd, en vervolgens in die hoedanigheid geplaatst aan het hoofd der school des tweeden departements der Maatschappij Tot Nut van 't Algemeen; hier was hij regt in zijn vak werkzaam; hij had de gelukkige begaafdheid om kinderen niet alleen de vereischte kundigheden in de noodigste wetenschappen mede te deelen, maar hij paarde met eene onvermoeide vlijt, oefening en werkzaamheid, eene groote mate van geduld, inschikkelijkheid en zachtmoedigheid. Vele nu reeds volwassenen, die zijn onderwijs, het zij in de departementschole, het zij in die van wertz genoten hebben, zullen gaarne de lofspraak toestemmen, die wij den braven man, wiens vriendschap een der streelendste genoegens van onze jongelingschap uitmaakte, hier geven, en zijn' naam hier als dichter, hoewel mogelijk niet eenige bevreemding, zeker met evenveel genoegen vermeld zien, als wij dien hier in deze hoedanigheid vermelden. Bij de enkele vermelding echter kunnen wij het te minder laten, omdat de zedige Perk bij weinigen als dichter, en, wat meer is, als bevallig en verdienstelijk dichter bekend is, naardien hij weinig of genoegzaam niets heeft laten drukken, maar zullen een paar uit eenigen zijner dichtstukjes hier mededeelen, die in handschrift ons door zijne familie zijn medegedeeld. Onder veel aardigs en geestigs in een dichtstuk op de zilveren bruiloft van zijn'

[p. 67]

behuwdbroeder en zuster j. buys en s.m. frerichs komt ook het volgende bevallige beeld voor:

De frissche lente, rijk omgeven
Met bloemen, praalt in 't jeugdig groen:
De maagden, schooner dan 't saizoen,
Gaan schuw en blozend langs de dreven.
Dit is, ô jaar! uw ochtenduur;
Dit is de bruiloft der natuur.

De zomer, trotsch op eerstelingen
Staat van den teedren bloei beroofd;
Maar biedt ook reeds verkwikkend ooft.
De maagden zijn al echtelingen.
Nu roept natuur 't verbonden paar
Ter kopren bruiloft van het jaar.

Nog heeft men slechts een proef bekomen
Van 't geen de vruchtbaarheid vermag:
De voorraad meerdert bij den dag,
De jonge telgen worden boomen.
Natuur biedt nektar, ooft en graan,
En rigt haar zilvren bruiloft aan.

Thans heeft de veldeling het koren
Den gulden handel toevertrouwd,
En graan en zuivel worden goud:
Voor noeste vlijt gaat niets verloren.
Het uur der winterrust is daar
En 't gouden bruiloftsfeest van 't jaar.

Even bevallig is het door hem geschrevene

[p. 68]

In het album van mejuffrouw A.B.

 

Zoo lieflijk als het groen in schoone lentedagen,

 

Zoo zoet als koele drank bij zomerzonneschijn,

 

Zoo schoon als in den herfst de rijpe vruchten zijn,

 

Zoo streelend als het vuur bij barre wintervlagen,

 

Zoo lieflijk, zoet en schoon, zoo streelend zij uw lot.

 

Uw lente lagche u aan, uw zomer zij genot,

 

Uw najaar rijk in vrucht, de winter uwer dagen

 

Moge u als de avondstond des schoonsten dags behagen.

Ons bestek niet toelatende hier een der uitgebreidere dichtstukken mede te deelen, geven wij nog dit puntdicht:

Een jager ziet een hert en spant alree den boog;
Maar straks valt een patrijs den schutter in het oog:
Hij wil dien vogel eerst in zijne vlucht verrassen,
Schiet af, doch raakt hem niet. - Nu doelt hij op het hert,
Dat echter, reeds te ver, ook niet getroffen werd:
Zoo gaat het groote liên die op de kleintjes passen.

De verdienstelijke man overleed in den besten bloei zijns levens, den 1 April 1813.