Biographisch anthologisch en critisch woordenboek der Nederduitsche dichters. Deel 5 OGI-VER

[Johannes d' Outrein]

Outrein (Johannes d') ², geboren te Middelburg, den 17 October 1662, werd van jongs af opgeleid tot Predikant, en, nadat hij zijne studiën aan de Hoogeschool te Franeker vol-

2 P. de la rue, Geletterd Zeeland, bl. 77.

[p. 27]

bragt had, beroepen te Oost-Zanen, vervolgens te Franeker, te Arnhem, te Dordrecht en eindelijk te Amsterdam, alwaar hij den 24 Februarij 1722 overleed. Hij was in zijn' tijd een der beroemdste godgeleerden, en eene ontzettende menigte theologische werken ¹, in onze dagen niets meer dan scheurpapier geacht, zijn de bewijzen van zijne onvermoeide vlijt in de letteroefeningen. Nu en dan schreef hij ook iets in dichtmaat, en bragt het Hooglied van salomo, het Lied van mozes en andere bijbelsche onderwerpen op rijm, en beschreef op dezelfde wijze de heerlijkheid Rozendaal. Al wat wij van dezen arbeidzamen man gezien hebben is zeer middelmatig en in den trant van zijn' vriend, den straksgemelden outhof ²: wij zullen dus, zoo min als van dezen, onzen lezers proeven van 's mans rijmarbeid mededeelen.

1 R. arrenberg, Naamreg. bl. 327.

2 De smakeloosheid van dezen ging zoo ver, dat hij d'outreins naam met Grieksche letters schrijvende: Ιωαννης δ'ουθρηνος, in rijm daarop eene in zijne dagen voorzeker theologisch-geestige, maar in de onzen ellendig laffe zinspeling schreef. (Poëzy, II Deel, bl. 185). D'outrein voerde ook tot symbolum of zinspreuk: ου τρειν, vrees niet, waartoe zijn naam meer aanleiding geeft dan tot θρηνος, geschrei, gejammer. Zulke rederijkersaardigheden werden in dien tijd nog zeer vernuftig geacht.