12. Dei jüngeste van beiden sä tau siinen va'er: va'er!
sä hei, giff mi miin kinnesdeil, wat mi taukümmt. Do deilde dei va'er
un gaff 'ne wat 'ne taukamm.
13. Un ni lange dernohe, nam dei jüngeste olles tau samen un
trock fern in de welt un verprassede do siin gut.
14. Do hei no alles wat hei hadde, dür brocht hadde, kam ne
gräte hungersnäth in dat land, un et ging 'ne ganz slecht.
15. No ging hei hönne un vermeiede sick bi 'n riken
bürgersmann; dei schickede ene up siin gut, de swiine tau heuen.
16. No hädde hei sick gärn mit den, wat de swiine
krägen, begneuget, ober hei kreg et nich.
17. Do ging hei in sick un sä: wo viele dagelähners
hät miin va'er, dei bräd genaug häd un ik vergo' hie vör
smacht.
18. Ick will mi upmaken un tau minen va'er gohn un säggen:
va'er! ick hebbe sündiget vör Godt un vör di.
19. Ick bin ni mehr werth diin suhn tau heiten; mak' mi tau dinen
dagelähner.
20. Un nu makede hei sick up un kam tau sinen va'er. Dei so 'ne
oll van fer un jomerde un leip 'ne in de meute, full 'ne ümme den hals un
küssede 'ne.
21. Dei junge ober sä tau siinen va'er: va'er! sä hei,
ik hebbe sündiget vör Godt un vör di; ick bin ni mehr werth diin
suhn tau heiten.
22. Dei olle ober sä tau siinen knechten: halt mi den besten
rock un trecket 'ne ene an, stäket ne auk en ring an siinen finger un
gibet 'ne schauhe an de fäute.
23. Dann nimet auk dat beste kalf, slachtet et un lotet us eten un
fräh siin.
24. Denn düsse junge wass vör mi dät un hei iss
wier lebennig wuren; hei wass verloren un hei iss no wier funnen. Un sei fungen
an fräh tau siin.
25. Un dei ollste junge wass ter tiidt grade up en felle un as de
nu ter heime kam un dat singen un spectakeln hörde,
26. reip hei einen van den knechten un frohede wat do
wöre.
27. Ass de nu sagde: diin brauer iss wier kumen un den heer
hät dat beste kalf slachtet, wiil hei 'ne nu wier had.
Auteursrechtvrij