Algemeen Nederduitsch en Friesch Dialecticon. Deel 1

[Hamburg, uit de zeventiende eeuw]

De gelijkenis van den verlorenen zoon in den tongval van de stad Hamburg uit de zeventiende eeuw.

Overgenomen uit: Dat nye Testament Jesu Christi D. Mart. Luth. Hamborch 1619.

11. Ein minsch hadde twe so^ens.

12. Unde de iüngeste van en sprack tho dem vader: gyff my, vader! dat deel der gu^eder dat my beho^ert. Unde he deelde dat gudt.

13. Unde nicht lange darna sammelde de iüngeste so^ene alle dinck

[p. 115]

thosamende unde toech ferne auer veldt unde darsu^eluest (su^elvest) brachte he syn gudt umme mit brassende.

14. Do he nu alle dat syne vortheret hadde, wardt eine grote du^ere tydt auer datsu^elue (su^elve) gantze landt unde behoef an nodt to lydende.

15. Unde ginck hen unde heldt sick to einem bo^erger dessu^eluen (su^elven) landes; de schickede en up synen acker de schwyne tho ho^edende.

16. Unde he begerde synen bueck tho vu^ellende mit seye den de schwyne ethen. Unde nemandt gaff en em.

17 Do quam he tho sick su^eluest (su^elvest) unde sprack: wo veel dachlo^eners hefft min vader, de brodes de vu^elle hebben unde ick vorderue (vorderve) um hunger.

18. Ick will my upmaken unde tho mynem vader gahn unde tho em seggen: vader! ick hebbe gesündiget in dem hemmel unde vor dy.

19. Unde bin nu nicht mehr werth, dat ick dyn so^ene hete. Make my alse einen dyner dachlo^ener.

20. Unde he makede sick up unde quam tho synem vader. Do he o^euerst (o^everst, överst) noch verne van dar was sach en syn vader unde ydt yamerde em, leep hen, unde vell em umme synen hals unde ku^essede en.

21. De so^ene o^euerst (o^everst) sprack tho em: vader! ick hebbe gesündiget in dem hemmel unde vor dy; ick bin nu nicht mehr werth dat ick dyn so^ene hete.

22. o^euerst (o^everst) de vader sprack tho synen knechten: bringet dat beste kleedt heruo^er (hervo^er) unde tehet ydt em an, unde geuet (gevet) em ein vingerlinck an syne handt unde schoh an syne vo^ethe.

23. Unde bringet ein gemestet kalff her unde schlachtet ydt; lathet uns ethen unde fro^elick syn.

24. Wente disse myn so^en was dodt unde ys wedder leuendich (levendich) geworden; he was vorlaren unde ys gefunden worden. Unde ho^euen (ho^even) an fro^elick tho syn.

25. Averst de o^eldeste so^ehne was up dem velde. Unde alse he harde by dat husz qwam, ho^erede he dat singent unde den reyg.

26. Unde reep der knechte ein tho sick unde fragede wat dat were.

27. De seede em o^euerst (o^everst): dyn broder ys gekamen unde

[p. 116]

dyn vader hefft ein gemestet kalff geslachtet dat he en gesundt wedder hefft.

28. ¹ Do ginck syn vader henuth unde bath en.

29. He antwerde o^euerst (o^everst) unde sprack thom vader: su^ee! so veel iahre deene ick dy, unde hebbe dyn gebodt noch nu^ewerle auertreden (avertreden) unde du hefst my nu^ewerle einen bock gegegeuen (gegeven) dat ick mit mynen fru^enden fro^elick were.

30. Nu öuerst (överst) disse dyn so^ene gekamen ys, de syn gudt mit horen verschlungen hefft, heffstu em ein gemestet kalff geschlachtet.

31. He o^euerst (o^everst) sprack tho em: myn so^ene! du bist alletydt by my unde allent wat myne ys, dat ys dyne.

32. Du scholdest o^euerst (o^everst) fro^elyck unde gudes modes syn; wente disse dyn broder was dodt unde ys wedder leuendich (levendich) geworden; he was vorlaren unde yss wedder gefunden.

Ook in deze vertaling moet de y vooral niet als een hollandsche ij = ei worden uitgesproken, maar, volgens haar oorspronkelijken klank als ii, als een zuivere, lange i.

Even als in de eerste vertaling heb ik de indeeling in verzen gevolgd, zoo als dat tegenwoordig in de hoog- en nederduitsche bijbels gebruikelijk is, en ook de interpunctie veranderd, om der duidelijkheid wille. In deze vertaling heb ik ook de hoofdletters, waarmede alle zelfstandige naamwoorden beginnen, in gewone letters veranderd.

1 Zonderling genoeg, ontbreekt in deze vertaling de eerste volzin van vers 28.