Hoofdstuk 2
Actie in het Zanderijbos.
Thuis aangekomen begint Sara de uil direct met de brieven.
Ze doet dat op een boscomputer. Deze boscomputer zit in een uitgeholde boomstam. Sara heeft haar computer -opleiding gevolgd bij Soebaas Haas. Hij verzorgt allerlei spoed trainingen voor de dieren. Zelfs de dieren die heel diep in het bos wonen, hebben zo een moderne computer in een uitgeholde boomstam thuis. Ook in het Zanderijbos gaan de dieren mee met de ontwikkeling.
Sara is klaar met haar mail. Ze stuurt honderd mailtjes naar alle dieren die een boscomputer hebben. Er zijn ook een heleboel dieren, die nog geen boscomputer hebben. Sara moet de brieven voor die dieren apart typen. Ze zet die brieven in een enveloppe met hun naam erop. ‘Het was maar goed dat ik op tijd deze spoed cursus heb gevolgd,’ dacht Sara. Ze doet nu ervaring op, daarom duurt het typen nog een beetje lang.
Daardoor krijgt Sara vandaag geen tijd om te slapen.
Drie uur later is ze klaar met nog honderd brieven. Ziezo, deze breng ik zo meteen naar Primpie de kolibrie. Ze komt even bij van al dat typen. Ze neemt een glaasje zelfgemaakte sap van bloemen honing en drinkt het zo gloek-gloek-gloek op. Hmm, dat was lekker. Ze heeft weer energie om te vliegen. Even later is ze in de lucht. Voordat je denkt is ze weer bij Primpie.
‘Primpie, waar ben je? Ben je klaar voor je taak,’ vraagt Sara de uil. Plotseling hoort ze: ‘Jajaaa, ik ben helemaal ready! Ik was me even aan het opfrissen.’
‘Dat is goed,’ zegt Sara. ‘Kijk, hier heb ik honderd brieven. Breng die alsjeblieft voor zoveel mogelijk dieren. Ik heb hun naam op de enveloppe geschreven.’
‘Mag ik lezen wat er in de brief staat?’ zegt Primpie nieuwsgierig.
‘Natuurlijk, dit is jouw brief, je bent de eerste die mag lezen,’ zegt Sara de uil.
Auteursrechtelijk beschermd
