Lusthof van Christelyke dank- en beedezangen

(1715)–Daniël Willink– rechtenstatus



[pagina 195]
Dankzegging Van een bekeerde ziel, die zig op den weg des leevens vindt. Colossen: I vers 12, 13 en 14. Dankende den Vader, die ons bekwaam gemaakt heeft om deel te hebben in de Erve der Heiligen in het licht. Die ons getrokken heeft uit de macht der duisternisse en overgezet in het Koninkryke des Zoons zyner liefde. In welken wy de verlossinge hebben door zyn bloed, namentlyk de vergeevinge der zonden.
Opden voorgaanden Toon. I. Wat ben ik, groote Hemelheere, Dat Gy my, door uw goeden Geest Trokt van het dwaalspoor, om tot eere Van Godt te wandlen onbevreest?
II. Wat was ik, Heer, dat Gy myn' oogen Verligtte dat ik U kon zien, En maakte dat ik wierd bewoogen, Om spoedig myn verderf t'ontvliên?
III. Wat ben ik meerder dan die menschen Die noch op 's waerelds snoode baan, Verblind zyn in hun doen en wenschen, En spoedig naar de hel toe gaan?

[pagina 196]
IV. Hoe groot en dierbaar is die zeegen Dien Gy my schenkt om enkel niet; Die weldaad van uw hand verkreegen, Dat wonder aan myn ziel geschiedt?
V. Ay, druk het my toch op myn harte, Op dat ik eeuwig dankbaar zy, En ook myn Naasten uit zyn smarte Te redden tragt, gelyk Gy my.
VI. Laat uwen Geest zyn' geest verligten En tasten in 't verhard gemoed, Zoo leert hy voor uw waarheid zwigten, En valt U neederig te voet.