|
| |
| |
| |
Jaarzang.
Om te zingen op het Nieuwe Jaar, of op Verjaringe van iemands Geboorte-of eenigen anderen Merkwaardigen dag.
Job VII: Vers 6. 9. en 10. Myn dagen zyn lichter geweest dan een Wevers spoel, ende zyn vergaan zonder verwachtinge.
Een wolke vergaat en vaart henen: alzo die in het graf daalt, en zal niet weder opkomen, Hy zal niet meer wederkeeren tot zyn huis; ende Zyne plaatse en zal hem niet meer kennen.
| |
Op de Stemme van den 74 en 116den Psalm.
I.
Wat groote gunst bestraalt my deezen dag,
Die op het nieuw een Jaar hegt aan myn leeven?
Een gunst, waar voor ik d'Eer aan U zal geeven,
Heilryke Godt, met ootmoed en ontzag.
| |
II.
Was uw genaad' aan my, onwaardig mensch!
Geduurende myn tyd, my niet verscheenen,
'k Was lang voor U, gelyk een wolk, verdweenen,
Daar ik dees dag noch leef, met vreugd, naar wensch.
| |
| |
| |
III.
Naar wensch, gezond, in staat van lichaams kracht,
Maar, tot myn smart, omhangen met veel zonden;
Elendig en gebrekkelyk bevonden,
Waarom myn ziel van treurigheid versmagt.
| |
IV.
ô Goede Godt, die my noch hebt gespaart,
Zo dat ik weer een jaartyd zie verloopen,
Hoe kan ik op uw gunst en goedheid hoopen,
Zo 't leven niet is met uw Wet gepaart?
| |
V.
Vernieuw in my, by d'aanvang van dit Jaar,
Myn hart, myn ziel, al myn verstand en zinnen;
Laat my niets dan 't geen heilig is beginnen,
Zo vreest myn ziel geen dood noch hels gevaar.
| |
VI.
Myn Jaaren zyn zeer snel gelyk een schim,
En ligter als een Weevers spoel, vervloogen:
Ja als een droom verdwynt voor waakend' oogen,
Noch blinkt myn zon aan d'aardsche levenskim.
| |
VII.
Mogt myn gedrag nu als een heldre zon,
Naar 't licht uws Woords, in vollen luister praalen,
Op dat Gy eer, myn ziel mogt Heil behaalen,
Als zy de kragt van 't zondig kwaad verwon.
| |
VIII.
Dan zoud' ik eerst in een gewenschte vreugd,
Dees Jaardag U, myn Godt, ter eere vieren:
Myn wegen naar uw heilig rigtsnoer stieren,
In Godtsvrugt, en in onbesprooke deugd.
| |
IX.
Myn ziel verlangt om U, haar Heil en Godt,
Voortaan ter eer, en in het licht te leeven;
Zich zelfs geheel en al aan U te geeven,
Wyl Gy alleen haar Schild zyt en haar Lot.
| |
| |
| |
X.
Leer my, ô Godt, in naarstigheid en vlyt,
Met vrugt, ook al myn levensdagen tellen,
Met yver my naar uwe Wet te stellen,
Op dat myn hart wys worde door den tyd.
| |
XI.
Volbreng in my uw heiligende kracht,
Die my alleen genoeg en nut zal weezen,
Dan heb ik voor geen tegenheên te vreezen,
Als ik uw Wet in 't binnenst recht betragt.
| |
XII.
Dan zal de dood, myn ziel, des levens geest,
Veel zaliger als 't aardsche leven strekken;
En my het pak van 't brooze vlees uittrekken,
Ja voeren in het eeuwig Jaarig feest.
|
|
Auteursrechtvrij