Nalatenschap. Dicht- en toneelstukken

[p. 117]

Minneliedeken
van Jan I, hertog van Braband.aant.

Eens was ik in den meije

Wat vroeger opgestaen

En in myn bloementuintjen,

Al spelende, gegaen.

Daer trof ik, by een bronne,

Drie jonge meisjens aen,

Zoo netjens aengedaen.

Ze zongen beurtelings, als 't vogeltj' in de laen:

Tralala!

De morgen was zoo heerlyk,

De groente lachte me aen,

Myn herte sprong van vreugd op;

Ik voelde 't sneller slaen.

[p. 118]

 

Ik konde mynen zanglust

 

Onmooglyk wederstaen:

 

Zoo was ik aengedaen!

 

Ik zong de meisjens na, verscholen in de blaên:

 

Tralala!

 

 

 

Ik groette 't lieve drietal:

 

Ze vloden door een laen;

 

'k Snelde achter haer, al hupplend,

 

En hield de lieflykste aen;

 

Maer toen ik haer wou kussen

 

En, spyt al haer vermaen,

 

Myne armen om haer slaen,

 

Toen gilde ze overluid: ‘Laet staen, laet staen, laet staen!’

 

Tralala!