5
Meisken jong, mijn maegdeken teêr,
Waer leg ik mijn handekens neêr?
- ‘Leg uw handekens op mijn hert,
't Zal verdrijven pijn en smert.’
Sprak dat lodderig meisje.
[Woorden en wyze my medegedeeld door den heer Lemaire, lid der gentsche Fonteinisten. De notatie ben ik verschuldigd aen den reeds meermael vermelden heer Reylof. Intusschen vond ik het zelfde lied in de Wodana, uitgegeven door J.W. Wolf. Gent 1843, in-8o, bl. 186, aldaer medegedeeld door den heer J. Van de Velde, die er achter voegde: ‘Dit lied wordt te Dendermonde onder de kroon gezongen. De knechtjes en de meisjes houden zich alsdan hand aen hand vast en dansen in eene ronde.’ Doch, ofschoon overigens geheel met het gentsche overeenkomende, begint het met het volgende couplet:
Meideken jong, meideken fier,
Waer staet uw vaders huizeken hier?
‘Ginders aen de groene wei,
Voor de deure staet een mei,’
Sprak dit loddelijk meisje.
Dit is slechts eene omwerking van het oude liedje van Adolijn, hiervoren bl. 279 opgenomen, en dat met zyne oorspronkelyke wyze nog hier en daer in Vlaenderen, gelyk misschien nog in Holland, schynt voort te leven. Men oordeele uit dit éene couplet, waervan ik echter de wyze niet ben kunnen magtig worden:
Waer zal ik leggen mijn kous en schoen
Mijn alderliefste meid die ge zijt?
- ‘Op mijne kamer staet eenen stoel,
Leg daer op uw kous en schoen:
Kom mijn lieven, kom, kom, kom;
En van nacht slaepde gy by my.