Oude Vlaemsche liederen

[p. 413]

Geestelyke liederen.

[p. 415]

CLXXXVI.
Kerslied.

Het viel een hemels dauwe
In een kleyn maechdeken,
Ten was noyt beter vrouwe,
Dat deed een kindeken,
Dat van haer was gheboren,
En zy bleef maghet fijn.
O maghet uytverkoren,
Lof moet u altoos zijn.

Die maghet ghinck met kinde,
Gheen swaerheyt ginck haer an.
Als Joseph dat versinde,
Die goeden weerden man,
Hy docht: ick wilse laten,
Den vader ben ick niet,
En trecken mijnder straten,
Eer my schande geschiet.

Al van des hemels throone
Sprack hem den enghel an:
O Joseph, Davidts sone,
O uytverkoren man,
Blijft toch beyde te gader,
't Is boven menschen kracht,
Dat Godt almachtich vader
In haer dus heeft ghewracht.

Den koninck, groot van machte,
Heeft een ghebodt ghedaen
Dat, volghend' het gheslachte,
Elck naer die stadt moest gaen
Van daer hy was gheboren,
En brenghen zijn tribuyt:
Dat dede men daer hooren,
En roepen overluyt.

[p. 416]

5

 

Maria, Joseph mede

 

Quamen te Bethleem waert,

 

Want daer was Josephs stede,

 

Soo Schrifture verclaert:

 

Maer zy moch nievers inne,

 

Men wees haer altoos voort:

 

Der Enghelen koninghinne

 

En wiert daer niet ghehoort.

Daernaer hebben sy vonden
Een huys seer dun gedaeckt,
Binnen soo korte stonden
Hebben logijs ghemaeckt:
Daer wert die maghet moeder,
Al sonder wee of pijn,
Van smenschen soon en broeder.
Mocht hy ons nader sijn?

Hoe bly was zy van binnen,
Aensiend haer kint minoot,
Zy was vervult van minnen,
En leyt hem op den schoot;
Zy kust' hem aen zijn wanghen,
Zy kust hem menich fout,
Dat hy quam zijn ghevanghen
Verlossen ionck en out.

Maria, schoon fonteyne,
Daer Godt zijn rust in nam,
Bidt voor ons al ghemeyne
Jesus dat soete lam,
Dat hy ons in wil laten
Int hemelsche palleys,
Daer vreucht is boven maten,
En liefd' en soeten peys.

['t Kleyn Paradijsken, Antw., by Hendr. Aertssens, 1619, II, bl. 17 en volgende. Doch de woorden moeten ten minste eene halve eeuw ouder wezen, en zyn misschien gemaekt om het minnelied, hiervoren onder N^er 151, bl. 359, geplaetst, in vergetelheid te doen vallen.]