Oude Vlaemsche liederen

CLXXIV.
Klaeglied.

Indien ooit maegd haer droeve klachten
Vermogt te brengen aen den dag,
Ik ben het die geheele nachten,
Ik ben een maegd die klagen mag.

Ik was een bloemken versch ontloken,
Ik was een roosken, nooit geplukt,
Van vrijen was my nooit gesproken,
Door liefde was ik nooit verrukt.

Ik ging met dochters van den lande,
Ik ging spanseren door de stad,
En ziet, daer kwam mijn eer tot schande:
Eer 't iemand wist, ik was gevat.

Een jonge vorst, door min ontsteken,
Kwam aen mijn schoonheid gunste bien;
Ik, onbewust van hoofsche treken,
Ik ging met hem, om 't hof te zien.

De maegden, die omtrent my waren,
Verleidde men met zoeten praet.
Men ziet, in zulke teere jaren,
Niet altijd wat er ommegaet.

[p. 392]

6

 

In stilte werd ik weggenomen,

 

En ik en weet niet waer gerukt.

 

En als men my terug zag komen,

 

Dan was mijn maegdebloem geplukt.

Ik was bedroefd in al mijn zinnen;
De vorst bood my zijn rechter hand,
Hy zwoer hy zou my eeuwig minnen,
Hy zou my eeuwig zijn verpand.

Mijn broeders, vol onwijzer kuren,
Het hart ontvlamd door wrekens dorst,
Doen 't velen met den dood bezuren,
En slagen dood den jongen vorst.

Zijn vader wordt er ook verslagen,
En al zijn zonen nevens hem;
En duizend stemmen hoort men klagen,
Maer boven al mijn droeve stem.

Wat ging u aen, o rauwe gasten,
Te komen tot zoo wreeden vond,
Om zoo moordadig aen te tasten
Die my mijn eer hergeven kond?

Ik ware nu als landvorstinne
Gekroond in 's prinsen hooge zael,
Ik leefde nu in echte minne:
Maer gy verwoeste 't al te mael.

Nu zal ik al mijn leven treuren,
Gelijk het tortelduifken plach.
Geen vorst, geen man zal my gebeuren:
Och, ware dit mijn laetsten dag!

[p. 393]

13

 

O bloedig zwaerd van wreede menschen,

 

Waerom toch hebt gy my gespaerd?

 

Wat blijft my over nog te wenschen

 

Dan met den dood te zijn gepaerd!

[Willems schreef dit schoone lied over zonder de bron te melden: alleen voegde hy er by, dat het somtyds voor titel droeg: Klachten van Dina. Ik vind het onder anderen in de Bybelsche history Liedekens, vermeerderd en verbetert, tot Amsterdam 1768, in kl. 4^o, bl. 145. - Id. te Gend, by J.F. Kimpe, bl. 137, waer het onder zyn regten tytel voorkomt: Klaeglied van Dina, dochter van den patriarch Jacob.]