Oude Vlaemsche liederen

CLX.
Bede.

Een aerdigh dier, een blomken fier en jent,
Es in mijn herte geprent
Deur vrou Venus bedwanck;
Deur haer bestier ben ic in groot tourment
Ghekeert in Venus tent,
Den zoeten zomer lanck,
Om eens te rusten in haer armkens blanck.
In haren dienst willic wesen constant;
Want deur haer gracie zoet
Vervult heeft mijnen moet
Cupido Godt vaillant.

O troost, confort, die my verlanghen doet,
Rast u al metter spoet;
Compt helpt my uter noot,
Mijn leven cranckt. Versterct toch mijnen moet,
Want tleste dreupel bloet
Failliert my totter doot.
Als ic gae peysen om haer mondeken zoet,

[p. 371]

 

Mijn bloet vercrempt, mijn hert in liefde brant;

 

Want deur haer gracie zoet

 

Vervult heeft mijnen moet

 

Cupido Godt vaillant.

Waer laet ghy varen, lief, den jongen tijt,
U jeucht en u jolijt,
Dat nimmermeer en keert;
Oft wildy comen in den haet en nijt
Van die u heeft bevrijt,
U lof altijt vermeert?
Wat mach so schaên, dat vreucht met vreucht verkeert?
Tes meer dan tijt; helpt my, blomke plaisant;
Want deur u gracie zoet
Vervult heeft mijnen moet.
Cupido Godt vaillant.

Ghelijc een roose verliest haer vigeur,
Een blomken sijn coleur
Uut des zomers saisoen,
So can vergaen, schoon lief, in corter heur¹
U schoon jonc wesen puer.
Condy dit niet bevroen?
Ic sal noch strijden als een campioen
Tot dat ic crijghe pais, vrede en bystant;
Want deur u gracie zoet
Vervult heeft mijnen moet
Cupido Godt vaillant.

[Uit de verzameling van Catharina De Backer, van 't jaer 1574, door Willems opgenomen in den bundel Refereinen, enz., beschreven in de Bibliotheca Willemsiana, onder N^r 4768.

Dit lied draegt volkomen de rederykers livrei van dien tyd, zoowel onder 't opzicht van tael en vorm als der denkbeelden. Het werd gezongen naer de fransche wyze: Si pour t'aymer.]

1 Heur, uer.