Oude Vlaemsche liederen

[p. 340]

CXLII.
Boeren nachtvryagie.

‘'k Heb hier soo lang staen wachten,

Mijn soete hertsvriendin,

Soo vele lange nachten:

Ik bid u laet my in.

Ik kwam door sneeuw en regen,

Door weder suer en soet,

Ik ben u soo genegen:

Uw deur my open doet.’

- ‘Wie hoor ik hier soo late

Staen singen voor mijn deur,

By nachten op de strate?

Staek jongman uw getreur!

Ik bid u, laet my rusten,

Ik hoor naer geen gevlei;

'k Versmaê de minnelusten,

Het is bedriegery.’

- ‘'k Wou dat de donderwolken

Neerdaelden op my af,

Of dat de helsche kolken

My zwolgen in het graf,

Zoo 'k u, mijn honingbieken,

Wil brengen in den rouw.

Ach! laet my toch een liêken

U zingen van mijn trouw.’

[p. 341]

7

 

- ‘Uw trouwe, lieve minnaer,

 

Heeft mijn jong hert gewond.

 

Kom in, gy zijt verwinnaer:

 

Mijn hert is u gejond.

[Door Willems afgeschreven van een los blaedje.]