Oude Vlaemsche liederen

[p. 332]

CXXXVIII.
Vertroosting van Rosalinde.

- ‘Liefste Rosalinde, waerom weende gy?
Zeg my wat is d'oorzaek van uw droef geschrey?
Mooglijk dat ik u zou kunnen maken blij:
Waerom zucht gy,
Waerom ducht gy,
Zeg het my?’

- ‘Jongman, ach mijn droefheyd is al veel te groot:
Ik beween mijn vaders en mijn moeders dood!
'K zit hier nu alleen, ik ween, ik zucht, ik krijt:
Vader, moeder,
Zuster, broeder
Ben ik kwijt.’

- ‘Zoete Rosalinde, 't doet my-zelven pijn:
'K wenschte dat uw droefheyd wesen mocht de mijn;
Dat wy samen zuchten moesten in 't gemeen;
Ik zou helpen,
Ik zou stelpen
Uw geween.’

- ‘Jongman, ik bedank u, dat gy in mijn smart
Tracht te zijn de trooster van mijn lijdend hart;
Maer gy troost met woorden, en ik krijg daerom
Mijn beminde
Doode vrinden
Niet weerom.’

- ‘Is het dat mijn trouwe dienst aen u behaegt,
Ik zal uw beschermer wezen, zoete maegd.
D'echte man, waer m'ouders om verlaten moet,
Is u nader
Dan uw vader
En uw bloed.’

[p. 333]

6

 

- ‘Zoetjens wat, o jongman! meent gy dat een maegd

 

Zoo terstond tot iemand wederliefde draegt?

 

Van de jagers wordt het wild verfoeyd,

 

Dat zich vangen

 

Laet, of langen,

 

Zonder moeyt.’

- ‘Denk toch, Rosalinde, dat mijn hart u mint
Meer dan eenig vader mint zijn eygen kind!
'K heb u lang verkoren om te zijn mijn vrouw:
Rosalinde,
Mijn beminde,
Geef m'uw trouw!’

Eer de tiende maend zal zien haer zonneschijn,
Liefste, zult gy moeder en ik vader zijn.
En zoo zult gy wederkrijgen van den Heer
Vader, moeder,
Zuster, broeder,
En nog meer!’

[Dit lied komt voor in Den eerlycken Pluck-Voghel, 2^e druk. Antw. 1728, bl. 137. De veranderingen in den tekst zyn van Willems.]