Oude Vlaemsche liederen
(1848)–J.F. Willems–
AuteursrechtvrijCXXVIII.
| |
[pagina 299]
| |
3
Sa moeder, snijd een boterham,
De Reus is gram.
Keere weêrom, Reusken, Reusken,
Keere weêrom
Reuzegom!
4
Sa moeder, tapt van 't besten bier,
De reus is gierGa naar voetnoot1,
Keere weêrom, Reusken, Reusken,
Keere weêrom
Reuzegom!
5
Sa moeder, stopt nu maer het vat,
De Reus is zat.
Keere weêrom, Reusken, Reusken,
Keere weêrom
Reuzegom!
1 Gier, begeerig, inhalig. Over deze gierigheid, zie Grimm, Walder, III, bl. 181. W.
[Dit lied, zegt Willems, in eene aenteekening, werd van onheugelyke tyden gezongen: thans hoort men het vooral by groote plegtigheden, wanneer in de ommegangen in meest alle steden, zelfs in sommige dorpen, van Oost-Vlaenderen en Braband, het volk den Reus rondvoert. De beroemdste Reuzen zyn die van Antwerpen en Wetteren: te Kortryk verschynt van tyd tot tyd, by een grooten stoet, eene reuzin, Mevrouw van Amazonië; doch men kent daer het lied niet. Deze gewoonte kon wel samenhangen met de overlevering dat wy van Reuzen afstammen, waerover men raedplegen kan Picardt, Oudheden van Drenthe, bl. 28. Dergelyke zin is welligt te hechten aen het veelvuldig gebruik in de feesten der hertogen van Borgonje, van Reuzen te vertoonen. Vele prinsen immers worden gezegd van eene buitengewone gestalte te zyn geweest, gelyk men leest van Siegfried, den held van 't Nevelingenlied, (Grimm, Altdeutsche Wälder, I, 520), van Karel den Groote, die volgens de Brabantsche Yeesten, b. II, v. 1773, eene lengte van acht voet telde. Rabelais zegt ergens dat in den Bybel de woorden Reus en Prins van gelyke beteekenis zyn. Een artikel over het graf van eenen Reus te Rotselaer, deelde Schayes mede in het Belgisch Museum, d. II, bl. 259 en volgende.] |
