Oude Vlaemsche liederen
(1848)–J.F. Willems–
Auteursrechtvrij
[pagina 292]
| |
1
Te Kieldrecht, te Kieldrecht,
Daer zijn de meiskens koene;
Zy vrijen tot den middernacht,
En slapen tot den noene.
Ik maei,
Is dat niet fraei?
En slapen tot den noene.
2
Al ze opstaen, als ze opstaen,
Dan kijken ze in de wolken;
Zy zeggen: wel hoe laet is 't al?
Mijn koe staet ongemolken.
Ik maei,
Is dat niet fraei?
Mijn koe staet ongemolken.
3
Als ze uitgaen, als ze uitgaen,
Komt haer de koster tegen:
‘Wel koster, zeg hoe laet is 't al?
Wat uer is 't daer geslegen?
Ik maei,
Is dat niet fraei?
Wat uer is 't daer geslegen?
4
Het uer dat daer geslegen is,
Dat kunt gy wel bemerken;
De hoogmis is al lang gedaen
En 't volk komt van der kerken.
Ik maei,
Is dat niet fraei!
En 't volk komt van der kerken.
5
En als zy komen in de wei,
Zy zeggen: ‘Koeiken blare!
Ik ben hier met mijn lieveken,
En zal u dat niet varen?
Ik maei,
Is dat niet fraei!
En zal u dat niet varen?
| |
[pagina 293]
| |
[Willems, in eene aenteekening, zegt dat men dit lied een vaqueyra zou kunnen heeten, en haelt Dietz aen, Troubad., 114. Ook meldt hy dat in den Renard, van Jacquemart Gilée, de koe Blere wordt genaemd, misschien hetzelfde woord als 't balare by Ovidius. Kiliaen heeft blaeren, boare, mugire, vagire, balare; verder blaere, vacca nigra, sed fronte alba, eene zwarte koe met witte star, wat thans nog in volle gebruik is.
De oude wyze, doch zeer verschillend, zegt verder Willems, staet by Fruytiers (Ecclesiasticus), bl. 124, LXIIIe liedeken. Toenmaels werd dit lied gezongen op de wyze: Tsavonts sprack hy tot de maecht.] |
|
