Oude Vlaemsche liederen

[p. 283]

CXXI.
Van het smidje.

Wie wilt hooren een historie
Al van eenen jongen smid,
Die verbrand had zijn memorie,
Daeglijks by het vuer verhit,
Kloppende kloppende met zijnen hamer,
Kloppende kloppende met geweld
Op zijn aembeld (bis).

‘'k Geef den bras van alle het smeden,
Ik ga naer den franschen zwier,
'k Wil my tot de trouw begeven,
'g Hebt nooit schooner vrouw gezien,
Nimmer meer, nimmer meer met mijnen hamer,
Nimmer meer, nimmer meer met geweld
Op mijn aembeld.

[p. 284]

3

 

't Is de schoonste van de vrouwen,

 

Maer nooit was er zoo 'n serpent;

 

Nooit kan zy heur bakkes houên,

 

Nooit is zy eens wel content.

 

Was ik nog, was ik nog met mijnen hamer,

 

Was ik nog, was ik nog met geweld

 

Op mijn aembeld.

Nooit mag ik een pintje drinken,
Nooit mag ik eens vrolijk zijn,
Nooit mag ik iemand beschinken
Met een glaesje bier of wijn.
Was ik nog, was ik nog, enz.

Wordt er somtijds eens gewasschen,
Dan moet ik het kind gaê slaen,
Dan moet ik op 't eten passen,
Zeep en styfsel halen aen.
Was ik nog, enz.

Aen de wieg moet zijn gezongen,
Alles dient tot mijn verdriet,
Anders greist de kleine jongen,
Of ik moet zingen een lied.
Was ik nog, enz.

'k Geef den bras van al het trouwen:
Wierd ik maer eens weeuwenaer,
'k Zou my in een hoeksken houên,
En my stellen uit gevaer.
Was ik nog, enz.

[Dit te Antwerpen nog algemeen bekend lied, bezorgde my myn vriend J.F. Heremans. De wyze noteerde de dichter J. Van Beers.]