Oude Vlaemsche liederen

XCVIII.
Spinsterslied

[p. 236]

1

 

Ik zat te zingen voor mijn deur.

 

Daer kwam een jongman, fraei van leden,

 

Met twee bruin oogen, schoon van kleur,

 

Volmaekt door veel bevalligheden.

 

Ik zag naer hem, eer ik begon:

 

Ik was beschaemd, ja zeer beschaemd,

 

Maer ik spon.

Heel vriendelyk zei hy goeden dag,
En trad beschroomd al naêr en nader;
Mijn draedje brak, ik schrikte, en ach!
Mijn leden beefden al te gader.
Ik knoopt' mijn draed en herbegon:
Ik was beschaemd, ja zeer beschaemd,
Maer ik spon.

Hy leunde op mijnen stoel zijn arm,
En kwam zoo stil mijn spinwerk roemen;
Ik voelde zijnen adem warm;
Hy bleef zoo lang my liefste noemen,
Tot dat zijn lof mijn hart verwon:
Ik was beschaemd, ja zeer beschaemd,
Maer ik spon.

Hy nam my minzaem by de hand,
Hy zwoer hy was by my gekomen,
Om dat hy in het gansche land
Geen poesler meisken had vernomen.
Hy lonkte toe, zoo veel hy kon:
Ik was beschaemd, ja zeer beschaemd,
Maer ik spon.

Alschoon ik hem door mijn gelaet
Nog niets te kennen had gegeven,
Bespeurde hy wel, in der daed,
Dat ook de liefde my deed beven.
Hy zoende my zoo veel hy kon:
Ik was beschaemd, ja zeer beschaemd,
Maer ik spon.

[p. 237]

6

 

In 't laetst verweet ik hem zyn daed;

 

Maer hy werd vrijer nog al spoedig,

 

Omhelsde my met overmaet

 

Zeer minnedriftig, zeer stoutmoedig.

 

Het was my toen, wat ik verzon,

 

Niet mogelyk, niet mogelyk

 

Dat ik spon.

[Dit lied, op een los blaedje voorkomende, is zeer bekend. Het bestaet mede in 't platduitsch, van waer het door Voss in 't hoogduitsch werd overgebragt. Tollens en Spandaw bragten beiden de overzetting van Voss in onz tael over. De eerste plaetste zyn stuk in den bundel Dichtbloemen bij de naburen geplukt. Het eerste couplet er van luidt aldus:

Ik zat te spinnen voor mijn deur:

Daar drong een jongling door de hagen;

Zijn oog was bruin, en blank zijn kleur;

Hij hield op mij den blik geslagen.

Ik zag eens op, zoo steels ik kon,

En werd beschaamd, en spon, en spon.

Het muzyk is te vinden in Die Deutsche Volkslieder, von Ludwig Erk und Wilhelm Irmer, II, N^r 72.]