Oude Vlaemsche liederen
(1848)–J.F. Willems–
Auteursrechtvrij
[pagina 207]
| |
2
- ‘Hebt ghy te nacht gheslapen
By een bruin maechdelijn, ja lijn,
Dats morghen sult ghy hanghen
Al aen een galleghelijn.’
3
- ‘Waerom so soude ick hanghen?
Ick ben voorwaer geen dief, ja dief;
Het hertje van mijn jonc leven
Heeft schone joncvroutjes lief.’
4
Ende dat verhoorde een vroutje,
So rijken lantsheer sijn wijf, ja wijf;
Sy liet haer paerdeken sadelen,
't Was om den schrijver sijn lijf.
5
Doe dat paert ghesadelt was,
De spore was aenghedaen, ja daen,
Doe moest dat lose schryvertje
Ter galge opwaert gaen.
6
Maer doen hy op de leder clam,
Al op de derde trap, ja trap,
Hy keec so dickmaels omme
Offer niemant voor hem bat.
7
‘Mijn heren, sei sy, mijn heren,
Wilt doch een woort verstaen, ja staen,
Of daer een goelick vroutje
Quam voor uw beddeken staen?’
8
- ‘Dat daer een goelick vrouwetje
Quam voor mijn betje staen, ja staen,
Ick souse so heimelick kussen,
In mijn blanc arm ontfaên.’
9
- ‘Sout ghise so heimelick cussen,
In uw blanc arm ontfaên, ja faen,
So heeft dat lose schrijvertje
Ooc anders niet misdaen.’
| |
[pagina 208]
| |
10
- ‘Com af, com af, loos schrijvertje,
Behouden is uw lijf, ja lijf;
Dat heeft gedaen een vroutje,
So rijken lantsheer sijn wijf.’
11
- ‘Heeft dat gedaen een vroutje,
So rijken lantsheer sijn wijf,
Behouden moet si haer eertje
Ende ick mijn jonghe lijf.’
[Oudt Amsterd. Liedboeck, bl. 90; Hoffmann Von Fallersleben, Horoe Belgicoe, II, bl. 153. Wegens het vrybidden van eenen veroordeelde, waerop het zesde couplet zinspeelt, zie men hierachter onze aenteekeningen op het lied van Thysken Vander Schilden.] |
|