Historisch onderzoek naer den oorsprong en den waren naem der openbare plaetsen en andere oudheden van de stad Antwerpen

[p. 87]

237.
Meir.aant.

(Wykb. Meere.) Het valt moeilyk te zeggen waer deze naem zyn oorsprong van ontleene. Dat het niet van Meer, Water, is, ofschoon hier reeds van in den jare 1489 eene waterleiding of vaert bestaen heeft, (die toen, om zoet water uit de dusgenaemde Herenthalsche vaert in stad te hebben, gegraven werd) meenen wy hieruit te kunnen opmaken, dat deze plaets reeds veel vroeger den naem van Meer en van Houtmeer gedragen heeft. Men vindt van een huis, dat later aen het Klooster der Minimen werd toegevoegd, het volgende: ‘1354, Dynsdag na Sinte Lucas dach. Wy Wouter Vander Molen ende Engelbrecht de Molenere, Scepenen in Antwerpen, maken cont dat voor ons quamen broeder Jan de Vischere, Minister van den Couvente van der derde Orde in Antwerpen, ende Broeder Jan Van Wineghem, Kelderwaerde van den voorgenoemden Couvente. Vercochten, enz. op een huys, hof, gront ende op alle dat daertoe behoort, dat ghestaen es in de

[p. 88]

Hout Meere, tussen Jans Druysant ende Jans Plackerlant.’ Ook by Diercxsens (II, p. 354), wordt, op het jaer 1456, gesproken van eene akte waerin vermeld is: ‘D'oude Veste propè Hout-Meere qui est idem ipse in quo usque in hodiernum diem monasterium (Clarissarum) exstat’. In het meervermelde Chronykje leest men alnog: ‘Anno 1541 werd tAntwerpen afgebroken de Meere Poort en die Mye wirdt aldaer verwelft van de Meerebrugge aff tot Sinte Clarenbrugghe ende strate toe.’ Verders verklaert Kiliaen het woord Meer ook als paelscheiding, terminus, meta, limes, waervan Meerpael, enz.