Belgisch museum voor de Nederduitsche tael- en letterkunde en de geschiedenis des vaderlands. Deel 4

(1840)–J.F. Willems, [tijdschrift] Belgisch Museum– rechtenstatus



[pagina 264]
Fragmenten van een oud Bybelsch gedicht. Ga naar margenoot+De joden seiden met .i. monde: ‘Man, dit wijf es vonden in hoefzonde, Wi hebbense vonden in hoerdome. Onse wet ghebiet dat mese verdome;Ga naar voetnootVs 4 5[regelnummer] Moises de prophete maket ons mareGa naar voetnoot5 Daer dus een wijf vonden ware, Die in hordome ware ghevaen, Dat mese soude steenen zaen. Wat secghe di, man, van der dinc,Ga naar voetnoot9 10[regelnummer] Van den wive die staet in den rinc?Ga naar voetnoot10 Sul wise stenen, alst es gheset? Jane ghebiedet onse wet.’Ga naar voetnoot12 Onse Here andworde wel des: ‘So wie so sonder zonde hier es 15[regelnummer] Hi werpe den eersten an dit wijf, Mede te steene hare sondeghe lijf.’Ga naar voetnoot16 Als hi dit seide si varen vervaert; Si trecken ghemeenlike achterwaert;Ga naar voetnoot18 Si lieten 't wijf allene staen, 20[regelnummer] Die si daer brochten ghevaen. Daromme si voeren alle woch,Ga naar voetnoot21 Dat daer niemen bleef hen ware nochGa naar voetnoot22 Met zonden bestaen ende bevaen. Daeromme treckeden si achterwaen.
[pagina 265]
25[regelnummer] Onse Here seide: ‘wijf, war sijn si ghevaren, Die jeghen di ende mi hier waren?’ Ga naar margenoot+‘Die ghi den steen anne mi werpen hiet, Si waren alle met zonden besmit, Al gheboot mi te steenne hare wet.’ 30[regelnummer] ‘Wijf, seit hi, wert vort meer reine!Ga naar voetnootVs 30 En wes met manne nemmermeer jemine,Ga naar voetnoot31 Dine zonden sijn vergheven di. Houd mijn ghebod ende dienet mi.’ Onse Here daer te blivene niet ne geert;Ga naar voetnoot34 35[regelnummer] Hi keerde in te Batanien waert, Daer hi herberghede ende lach. Des anderdaghes waest disendach. 's Disendaghes God, onse Here, Met jonghers, die hem daden ere,Ga naar voetnoot39 40[regelnummer] Keerden weder ter temple wert binnen, Daer joden hadden raet nouwe inne In welker wijs het mochte jescien, In wat manieren si moghen zien Dat Jhesus mochte versleighen sijn. 45[regelnummer] Het ne mochte vertellen ghene tonge Hoe dat de joden, oude ende jonge, Pensden hoe si Jhesus mochten verslaen. Si camen tote hem zaen ghegaen: Si seiden: ‘man, sech ons wareit, 50[regelnummer] Of du God best, seg ons dine wet.Ga naar voetnoot50 Bestu God? ne heils ons niet, So weitstu, man, al dat ghesciet?’ [Maria Magdalena spreekt:] Ga naar margenoot+‘Ic bem .i. besondechste wijf Die noit in de werelt ontfinc lijf;Ga naar voetnoot54 55[regelnummer] Ghenaden, ghenaden, helech Here, Mine sonden rouwen mi sere.
[pagina 266]
Het ne was noit memen gheboren, Mochtic, hi ne was met mi verloren.Ga naar voetnootVs 58 Ic noit den man met oghen zach 60[regelnummer] Mochtic vulbringhen hi met mi was.Ga naar voetnoot60 Ghenaden, helich Here, mine zonden rou mi zere, Mine zonden berouwe mi. Ic wilre of staen, dat seghic di.Ga naar voetnoot63 Ic ne mockte ghepeinsen no gheseggen niet, 65[regelnummer] Inne deide dat mi de duvel riet.Ga naar voetnoot65 Ghenaden, ghenaden, helich Here! Mine zonden rouwen mi zere. Ic was behaghel, ommate sier;Ga naar voetnoot68 In mi was prijs, roem ende dengier; 70[regelnummer] Ic hadde onwert omoedecheide,Ga naar voetnoot70 In mi was alle ledicheide.Ga naar voetnoot71 Ghenaden, ghenaden, helich Here! Mine zonden rouwen mi zere. Mine zonden berouwen mi, 75[regelnummer] Ic wilre ofstaen, dat segghe ic di. Du seighes: hens niemen in de mesdaet,Ga naar voetnoot76 Maer staet hijs of, souct hire of raet,Ga naar voetnoot77 Hie es ol quite, comt hi te di.’Ga naar voetnoot78 Ga naar margenoot+God, onse Here, horde altoe 80[regelnummer] Ten sonden die Marie zeide doe;Ga naar voetnoot80 Hi wiste hare wet, hi horde hare tale, Hare gedochte becam hem wale. Met bliden oghen hise ane zach; Hi hief se up van daer soe lach.Ga naar voetnoot84 85[regelnummer] Dit sach Symoen, die was sijn wert,Ga naar voetnoot85 Hem wonderets, ende hi hadt ontwert.Ga naar voetnoot86
[pagina 267]
Symoen seide: ‘siet wonder, siet! Wiste dese meester dat ghesciet,Ga naar voetnootVs 88 Wiste hi des wives mesdaet wale, 90[regelnummer] Hine sonde niet horen hare tale, Des wives sonden sijn so groot. Hens niemen levende, no doot, Wisti de sonden die soe hevet ghedaen, Dat hise hare vergave so saen.’Ga naar voetnoot92-94 95[regelnummer] Onse Here keerde hem te Symoene waert, Ende sprak minlike, als te sinen wert; ‘Symoen, seit hi, du heves messeit Van desen wive, die up mi screit.Ga naar voetnoot98 Om dit wijf so vragic di 100[regelnummer] Ene zake, Symoen, andwort mi: Of .ii. manne waren sculdich scoutGa naar voetnoot101 Ende sine hadden selver, no gout,Ga naar voetnoot102 Deen XXX d. sculdich ware 104[regelnummer] En tandere v^c van selvere zware..... Naer een strook perkament, schrift der XIV^e eeuw, my medegedeeld door den weleerw. heer Carton, directeur van het gesticht der doof-stommen, te Brugge. De tekst heeft niets gemeens met den Rymbybel van Van Maerlant. J.F. WILLEMS.	margenoot+ Blad A, recto. voetnootVs 4 Mese, men ze. voetnoot5 Maket ons mare, verkondigt ons. voetnoot9 Dinc, zaek. voetnoot10 In den rinc, in den ring, voor de regtbank. Vergelyk Reinaert de Vos, v^s 109, 315, 5996. voetnoot12 Jane, ja zoo, ja toch. voetnoot16 Mede te steene, om daermede te steenigen. voetnoot18 Ghemeenlike, te samen. - Achterwaert. Het in cursyf gedrukte waert is van het perkament afgesneden. Zoo ook de volgende aldus onderscheidene letters. voetnoot21 Woch voor weg, om het rym. voetnoot22 Hen ware, of het en ware. margenoot+ A, verso. voetnootVs 30 Wyf, zeide hy, leef voortaen in zuiverheid! voetnoot31 Wes, wees. - Jemine, gemeine. Sommige Westvlamingen zeggen nog je voor ge. voetnoot34 Niet ne geert, niet begeert. voetnoot39 Jongers, apostels. Het woord is in Holland nog gebruikelyk. voetnoot50 Dine wet, uwe leer, uwe gezindheid. margenoot+ B, recto. voetnoot54 Die noyt. Thans zegt men die ooyt. voetnootVs 58 Hadde het in myne magt gestaen hy zou met my verloren zyn gegaen. voetnoot60 Of hy zou met my gezondigd hebben, indien ik myn wil had mogen volbrengen. voetnoot63 In wilre of staen, ik wil er van afstaen, ik wil de zonde verlaten. voetnoot65 Inne deide, of ik en dede. voetnoot68 Behaghel, my zelven behagelyk (hooveerdig). voetnoot70 Ic hadde onwert omoedecheide, ik versmaedde de ootmoed, ik was ongenadig. voetnoot71 Ledicheide, luiheid. voetnoot76 Hens niemen, daer is niemand. voetnoot77 Staet hijs of, staet hy daer van af. voetnoot78 Ol quite, al kwytgescholden, vergeven. Te di, tot u. margenoot+ B, verso. voetnoot80 Hare gedachte (haer besluit om boete te doen) stond hem wel aen, was hem aengenaem (of, gelyk men oudtyds zeide, bekwaem.) voetnoot84 Soe, zy. voetnoot85 Wert, weerd, huiswaerd. voetnoot86 Hi hadt onwert, hy was er over verontwaerdigd. voetnootVs 88 Dat ghesciet, het gebeurde, fr. le fait. voetnoot92-94 Daer is niemand, levend of dood, kennende de zonden, welke zy bedreven heeft, die haer zoo spoedig zou willen vryspreken. voetnoot98 Die up mi screit, die tot my schreit (weent). voetnoot101 Scout, schuld. voetnoot102 En zy hadden zilver noch goud.

Vorige Volgende

Fragmenten van een oud Bybelsch gedicht.