Hansje en Blondje in Bloemenland

[p. 20]

Wat Blondje droomde. I

Daar waren twee korenaren
Die stonden op een land,
Dicht bij den waterkant
Waar andere bloemen waren.

De beide korenaren
Die waren ontzettend dom.
De zon die lachte er om.
Ze hadden heel lange haren.

Die domme korenaren
Die dachten allebei,
En deden heel trotsch daarbij,
Dat ze heel wat bizonders waren.

Die trotsche korenaren
Die zagen verachtend neer
Op al de bloemetjes teer
Omdat die wat kleiner waren.

Totdat bij de korenaren
Een kikker uit water keek,
Die zich te ergeren leek,
Omdat ze zoo dommetjes waren.

Hij zei: Je bent korenaren!
Een eindje hier vandaan
Daar zag ik velden vol staan,
Die langer dan jullie waren.

Toen lachten de korenaren.
De kikker zei dat uit nijd!
Zij wisten wel voor altijd
Dat ze heel wat bizonders waren.