gen. En deze laatste die staande hield, dat hij nooit zijn woord gaf.
Wij maken niet uit wie van de twee won, en laten het bij de uitspraak, maar wat we met zekerheid kunnen zeggen is, dat op ongeveer 50 meters van de aankomstlijn, Speicher eene zwenking miek naar buiten-uit, waarbij hij Maes hinderde bij den sprint. En dat er van dezes klacht nooit rekening werd gehouden.
Omdat, zoo werd er nadien beweerd, men te weet gekomen was, dat er akkoord bestond tusschen Speicher en Romain Maes, en deze dan maar de gevolgen moest dragen, van de begane fout. Anderen wisten te zeggen dat Alcyon zelf tusschen gekomen was, en Maes geldelijk vergoedde, voor de geleden schade. Want Speicher weigerde nadien, van aan Maes maar iets af te staan, van de gedane winst. Genoeg en zooveel is 't dat die Parijs-Robaais alleszins een nasmaakje had, en dat het niet de eerste maal was dat de aankomstrechter eene uitspraak deed, die nadien fel werd besproken.
* * *
Elooi Meulenberg won dat jaar Parijs-Brussel, niet alleenlijk omdat hij de rapste was in den sprint, maar ook, en vooral, omdat hij zoo ongenadig te werk ging, en zoo onverbiddelijk was, bij het dwarschen van Charleroi, over de slechte steenen,
Meulenberg de rapste in den sprint?... Dat wisten we, en dat leerden we vooral in 't Wereldkampioenschap te Kopenhagen, en in de Ronden van Frankrijk die hij betwistte. Maar ook de sterkste en de geweldigste op een weg die lang was, en lastig?... Neen, zooveel waren we van hem niet gewoon en niet verwachtende! Ziedaar nu een renner van wien men gerust mocht schrijven: pourri de classe; dat beteekent: athletieke middelen te over, maar moreele te kort! Het faalde hem voornamelijk aan ijver, aan door-