Nescio

[p. 50]

Zierikzee

Nescio is een milieu-aktivist van het eerste uur geweest, getuige bij voorbeeld de ingezonden brief van zijn hand in De Groene Amsterdammer van 9 februari 1952. Hij trekt hierin ten strijde tegen kollega-schrijver Max Dendermonde, die in het vorige nummer van De Groene, in een meer dan een pagina lange reportage, industrialisatie een dwingende eis noemde voor Schouwen en Duiveland, ‘en voor Zieriksee in het bijzonder’. Het Zierikzee waar Nescio's geesteskinderen Japi en Bavink over de singels banjerden. Dendermonde pleitte speciaal voor de bakkerijgrondstoffenfabriek van de Koninklijke Zeelandia, H.J. Doeleman N.V., die in die dagen het dreigement uitte naar Rotterdam te zullen vertrekken, als ze niet zou mogen uitbreiden. Nescio belichtte ‘Zierikzee van een andere kant’, zoals de kop boven zijn brief luidde.

Geachte redactie,

Sta mij toe, even op te komen tegen het artikeltje van de heer Dendermonde over Zieriks(?)ee. Het begint met een verraderlijke dichterlijkheid, om uit te lopen op een betoog ten bate van een fabriek van koekebakkersartikelen.

Moet alles geïndustrialiseerd worden? Waarom zijn we niet blij, dat er ten minste ergens een gebiedje is, waar de bevolking niet toeneemt? Voor een burgemeester is zoiets natuurlijk heel akelig.

Waarom maken we van Schouwen en Duiveland niet een recreatieoord? Niet zoiets met allemaal ijskarretjes en gillende meisjes in bilvrije broekjes. Maar een recreatie-oord voor the happy few zonder onderscheid van stand, beroep, ras of geloof? Die niet bête geïmponeerd zijn door hoeveelheden, snelheden en gemak. Die hebben toch ook nog wel ergens recht op. En er zijn er misschien meer dan we zo denken.

Waarom verhuist die fabriek niet eenvoudig? Maar dat zou waarschijnlijk naar zijn voor de mensen, die mee zouden moeten verhuizen en dat laat ik gelden. Evenwel: onze regering besteedt allemaal gelden aan subsidies om kunstwerken uit te lokken, die binnenkort geen waarde meer zullen hebben. Geef die fabriek een subsidie om op het vasteland te kunnen concurreren. Verander niet aan die ‘gebrekkige verbinding’, want dan is de halve pret er af. Vestig 't een of

[p. 51]

ander in Zierikzee, waar niet voor gebouwd of gemoderniseerd hoeft te worden. Aan die éne miserabele school en de half gedempte binnenhaven hebben we waarachtig al genoeg. Die watertoren hebben de Duitsers gelukkig vernield, die stond nu net op de verkeerde plaats. Maar b.v. een ‘studie centrum’, dat schriftelijk door het hele land één of andere malle enquête kan houden, die nooit eindigt. Daar kunken we dan b.v. honderd van die doctorandussen opbergen, waarvan ons land wemelt en die kunnen weer klerken te werk stellen.

En dan niet proberen, met luidruchtige reclame in het buitenland ‘deviezen’ te lokken (wat een woord!), dan krijgen we de kermisgangers.

Laat ons Zierikzee houden. In Nederland zal binnenkort geen plek meer zijn waar iemand tot bezinning kan komen. Wij zijn toch ook mensen. Veel vragen we niet. Waarom moeten wij altijd de verdrukte minderheid zijn?

Wat een geluk, dat Philips er niets in zag. Die had er wat van gemaakt.

Ik teken maar met mijn pseudoniem: ik wil nog wel eens in Z. terugkomen.

Met dank,

NESCIO

P.S. U wilt wel zo goed zijn in ieder geval niet te antwoorden met iets over het terugzetten van de klok. Dàt ken ik. Daar hadden de Nazi's 't ook altijd over.