Den echo des weerelds. Deel 2

Een Avontuur onder de Zinspreuk van Schyn bewyst.

Op den sestiende van de Bloeimaand, voer ik met een Heer na Alkmaar, om den Nachtegaal te hooren zingen, en om den Koekoek te hooren roepen, in den vermaarden Hout, alwaar wy onder veele andere Heeren en Dames 'er eene zaagen wandelen van de laatste klasse, die niet gekomen was na het scheen om kievitseyeren te gaan opzoeken. Let eens op die Juffer, sprak myn Vriend, die ginder wandelt met een Meyd achter haar, hoe lang, hoe recht, en hoe schoon van gelaat is die Schoone! By de Hembdsmouw van Semiramis, zy is een Mirakel van de Sexe! laat ons hier langs gaan dan zullen wy haar recht voor den boeg draaien. Wat benje mal, andwoorde ik, voor zo ver als ik zie is zy een kuysche Dame, en dat is geen Wild voor ons tuyg. Doch wilje 'er op los gaan, fiat, laat ons haar dan voor een ogenblik van naby bestudeeren, want eer dat ik spring neem ik een wisse loop. Myn Medgezel begon te lacghen, als een Zot, en my zachtjes op de schouder tikkende, herhaalde hy; Ghy zeyt een Leerling, Echo des Weerelds, op dat soort van Troktafels, en leer van my, dat alle de Vrouwen zyn 't zamengestelt uyt een zondig metaal'. De eene valt wat schynheyliger als de andere, maar tastze eens ruuw aan, en ik verzeker uw je zuldze alle vleesch en bloed bevinden. Maar, helaes! een Buytenman is waarlyk een vreemdeling in de Stads intrigues, hoe konje uw anders verbeelden, dat een eerbaare Juffer hier alleen zou gaan wandelen, en zo

[p. 275]

konstiglyk de welgemaakte Heeren die zy ontmoet belonken? Ey lieve geef eens acht hoe zy speelt met haare met gouddraat geborduurde kameryksche Halsdoek, hoe looslyk ontbloot zy haar schoone hand uyt die sneeuwitte kabretleere handschoen, als of zy iets van haare opschik wilde verschikken, en hoe behendiglyk ontdekt zy haare Tetten? Uyt die, en uyt duyzende andere aanduydingen, besluyt ik, dat die Dame geen Man te vergeefs zou laaten zuchten aan haare voeten. Doch om uw nog meer te overtuygen, ik gaf haar zo aanstonds een wenk, die zy beandwoorde met een lonk; derhalve laat ons die Passagiesloep gaan aan boord klampen, en de Prys is ons. Zo dra had hy die woorden niet geuyt of hy ley die onbemande Boot aanboord met deeze betuyging.

Mevrouw, sprak hy, ik zweer by uw Schoonheyt, ook ken ik geen dierbaarder Eed als die, dat ghy in een ogenblik myn ziel hebt verroovert; en indien je zo goed gelieft te zyn om die Luystervink van een Meyd te laaten ter zyden gaan op een behoorlyke tusschenwydte, zal ik de eer hebben van uw iets, dat uw mogelyk niet onaangenaam zal zyn, te communiceeren.

De Juffer beval fluks aan het Meysje van te defileeren, waar op myn Vriend aldus zyn Aanspraak vervolgde. Alzo ik weet dat de Liefde niet kan aazen op de Lucht gelyk als een Kamelioen, wil ik uw een zekere gonst niet afvorderen, gratis: maar aan den andere kant, Mevrouw, ben ik verzekert dat ghy te edelmoedig zyt om een al te hooge prys te stellen op die zekere gonst. Goud gelyk als je weet, kan te duur gekogt worden; doch ik hoop dat ghy uw zult vergenoegen met de prys van de markt. Ik heb twee zaaken Mevrouw, die myn voorrecht bepleyten, kracht en Geld; doch ik zou die beyden gaarn willen verorberen, niet verspillen. Wat andwoort Madame? De Oogen van die Juffer verklikten zichtbaarlyk de toestemming van haar ziel, zy stont stil, en wiert schaamroot, en zo een schoon rood bevlamde haare wangen, gelyk als wy zien in het firmament des Hemels ontrent het daalen van de Zonne. Toen myn Vriend nu zag dat de koop zo goed als geslooten was, keerde hy om na my, en sprak; wat zegje, Broeder van de naald, verstaa ik dat spel? Ghy wilde my dien Krystogt ontraaden, en

[p. 276]

nu zieje dat ik triomfeer; want ten koste van weynige woorden, en nog minder tyd heb ik de Nymfde vlag doen stryken, en tot de Overgave gedwongen. Ghy, helaes! zyt zo een Ketter van te gelooven, dat 'er Vrouwen gevonden worden bestendig de Vleyery, het Verderf, en de Omkooping, doch ghy zyt misonderrecht, volgme en ik zalje dat by geloof ontbolsteren, Maar onthou ondertusschen deeze Zinspreuk, als een G**dspraak, dat 'er geen Garnisoen zo sterk, nog geen Vrouw zo deugdzaam is, welke beyden niet door de eene of de andere Krygslist konnen gebragt worden tot het veranderen van Meesters.