Tsoem sjloes
nog jet van-alles-óngerêê; ee paar zââche, die nog derbij mósse, wie alles zoeëwiet vèadieg is.
Vuur et tsêêche Λ Λ op de ââ en angere hauw iech ieësj inne sjtrêêp jewèalt; dat woar ainfacher. Dat kôêët evvel nit zoeë jedrukt wèâde; óch nit de doanoa jekoaze tsêêchens. Zoeë bin iech sjliesliech óp dit tsêêche kómme. Hij bij mós iech nog bemerke, dat dit tsêêche op alle klinkere ka jezats wèâde um der ‘sleeptoon’ ââ tse jêâve, tsoem baisjpiel: êû in flêûte; kèâl (kerel) nèaver kèal (keel). Döks ziet men et óch óp inne lange klank vuur r; dat han iech jedoa vuur ââ tse jèave, dat da óch êê woat besjêêt mit inne kóttere klank (‘valtoon’) vuur de r: môêr (wortel) nèaver moer (muur).
Uvver de êêjenââme nog dit. Went ze in 't Kirchröatsjer plat etzelfde ôês-jesjpròche wèâde, wie in et Hollentsj, han iech de sjriefwies nit verändert; angesj waal; zoeë kunt et versjil i ôês-sjproach jót ôês. Alzoo: Maria, mar: Sebastianoes.
Natuurliech blîêve lôêter nog dinger uvver, die me versjillend ka dôêë: kiekke nèaver kieke; doeët nèaver doeëd; vräut nèaver vräud. Mar dat is nit sjlim; vuur de ôês-sjproach mâât et nûûs. Iech ving et nit nuuëdieg doavuur rêêjele óp tse sjtelle. Döks zal inne 't êê sjrifbild dûûtliecher vuurkómme wie et angert. Doanoa ka me da wèale. Nit mieë rêêjele wie absooluut nuuëdieg is!
Sjliessliech noch inne Kirchröatsjer jrós a jidderinne, dèa ós Plat jèar hat.
JOS. WEIJDEN.
Auteursrecht onbekend