Van ee òt zeelsje mââchet iech miech ing help, ooch klauwet iech miech doavuur al ins de jââde-koat en iech joof miech op wèg.
't Jóng jót bis in de Wîenjrâât, mer da vóng el och de ieëlend ââ; den der berg woar doe jeplavaid mit sjting, nit wie kingerköpsjer, mer wie bullesse en wasserköp! Jêê wónger dat mieng auw sjoebkaar doa de sjunste vlöag mââchet en sjprung dóng wie ee jónk vulle.
Iech kroog dan ooch de nuuëdieje sjtuuk en huuts in heng en de help roetsjet miech allemoments noa 'n ruk i of vrîêvet miech sjnauwe in nak wie ing brivvebus. 't Rad in de kaar, dat zoeë wie zoeë al nit jants rónk woar en ooch al tsemliech in de ââs woar ôêsjelôôfe dóng de rammel- en roebbelij nog vererjëre.
't Intzieje jluk woar, dat 't berjaaf jóng, wat el ooch êê onjluk kôêët jèave, wentste jet sjoes dri hauwts en da môêëts neerzetse. Da kôêët 't diech passeere, dat de kaar nog jet durch roetsjet en de sjtumpele ópins wie jebròche poeëte van êê jesjlacht verreke drónger hónge.
Zoeëjet kôêët diech uvverkómme. Doabij koam dat de kaar ooch nog al ins jet veel hauw en dat diech inne dil vrekket of der bank van 't rad jóng. Zónne tôêër woar vuur miech ing richtieje drekkieje hiemelsvaart. Mer allo, ‘alles meinem und so weiter!’ Iech j leuf nit tse uvverdrîêve, wen iech zag, dat mieng sjurgskaar nit zoeëvul liejet va vóftsieg tsienge poef óp der Noeëtsjtèar tse hoale - en dat is wiet! - es wie inne roetsj van de Baneer bis langs 't Doeëdejès-je.
Jotsejedank bin iech el ummer mit lîêf en zieël tsezââme in der drekberg kómme en alle ôês-jesjtange jrel en crjer woar iech verjèsse, wen iech miech dèa ‘bunterdurcheinander’ doa ins kôêët besjnautse. Va alles en nog jet wôêët doa bijjenêê brâât. Dôê sjlêês de heng inêê, wen ich dat ins opneum:
Eê leffelebret, êê sjtuk òt îêzer,
Hekkedör, voel èatseriezer,
Beròsde kessele zónger boam,
Allerhant jebludsjde kroam.
Auteursrecht onbekend