Ee Bildsje
(15 Deetsember 1928)
Vrui-jer, bij jót of sjlèat wèar wôêët zónger pardôên tse vós mit de kinger noa 'n dôôf jejange. Allewiel is dat jants angesj. Der ieësjte ‘sjrit’, dèa mit 'n bôêse de duur wèat jejange is per sjtaatswaan of ottoomoobiel. Jêê wónger, dat huutsedaag jinne mieë tse vós ka joa; 't wèat ós al vrug jelieërt. Wie jezâât, noa 'n dôôf wèat jevââre en tusje al die jevère va huu mós me al jót kieke vuur an 't wies sjtriksje an de sjmik van der koetsjer tze merrëke, dat 't ing kinksdôôf jilt. An inne auto is 't jaar nit tse zîêë.
Vrui-jer woar dat el jet angesj. Da sjtóng in dörp alles in duur of hinger de jardieng en wôêët ôês pâât en joan ópjemâât, va wem dat dèa nui-je burjer woar, Zoeë erinner iech miech ôês mieng jóng joare ins inne jank mit zoeë sjtumpsje, noa 'n dôôf, dem iech uuch ins i raim wil sjildere:
Links sjtatst sjtôôts der pââte-nónk
- Faierliech, wie óppen brónk -
In zieng sjwatse brôêtsmontoer;
Tseliender óp 't linker oer,
Mansjette hòverwèags de heng:
Zieg! Dat is der pâât nónk Sjeng.
Nónk Sjeng is jroeës, joa tsemliech lank;
Hat doabij inne aadieje jank:
Jrait sjtabiel veer vós, ach tsol,
Sjtoekt als wuuër-e ieëwieg vol;
Sjlêêt en sjlóddert mit de erm.
Mennieje kruppel dinkt ‘och-erm!’
't Vreksje eemoal sjtöag en sjtaats,
Noen el ooch óp mennieje plaatsj
Jreun en vââl; en óngenââ
Tseegt inne sjlip tswai vunfjer ââ.
En bókse-pîêfe, 't is oeniekoem,
Kwetsje wie-e pandoonieoem.