Kirchröatsjer maiblómme

[p. 51]

M. Hermans

De Módder
(Joelie 1927)

Wèa hat mit ee jót en vrundliech jemuut
Van der ieësjte hauch va die lèave aan
Diech sjoets jetseegt, uvveral behuut,
Wie de woars ee kink of jroeës wie'ne man?
Het woar de Módder, die diech nieëks Jod,
Van alle miensje nog ummer 't lifste hod.

Wèa lieëret diech vauwe vuur 't jebed de heng?
Wèa sjting diech bij in alles mit road?
Wèa woar bezörgd vuur diech, oane eng,
En diech tse helpe in alles mit doad?
De Módder, die de kinger ummer sjtêêt tser zie
Vuur hön tse helpe; da verzèat ze nie.

Wèa pââsset diech óp, wents de loogs doaniëer
En diech hofnóng joof en nit lees vertsââge;
Wèa verdeediegt de kinger ummer wieër
Wen angëre hön kómme aan jeklââge?
De Módder, die in alle besjwieërde
Hön hulpt, zoeë lang esse lèaft óp èade.

Doarum sjets ze hoeëg, die Módder leef,
Mit 't betste wat is óp de èade-rungde.
En wuuër 't, datste ins höts jêê verbleef
De Módder neum diech óp tse jidder stónde,
Wail i jidder zââch sjtêêt ze paraat
En um diech tse helpe, ze niemoals waat.