Kirchröatsjer maiblómme

Et Bergputs-je
(10 April 1933)

Lebendieg bejrââve, deep in de èad,

Bis dôê, Bergputs-je, jeleeft en bekankt;

En kóm dat va diech nog jespròche wèad,

Vul winniejer, dat inne diech ins bedankt.

Wie döks doogs dôê der dôêësj miech lèsje,

Wen als kink iech werm jelôôfe woar;

Ooch döks jenóg miech 't jezich jewèsje,

Mar alling, went de baan kloar woar.

Dôê has ós joare en joare lank

Die ervrisjend wasser jejèave.

Huu, wie dôê voet bis, zaag iech diech dank,

Ooch vuur hön, die allang nit mieë lèave.

Iech zîêën huu nog va-jen Ing al die luu

Mit têûte, emmere en mit et vââs,

Jraat els wuuër et ieësj jistëre of huu,

Ziech bij diech hoale, dat herliech nââs.

Dôê has ós niemoals sjtriet of ruuze brâât,

Dôê joofs aa jidder, wat hèa wól han.

Ooch nie aa wasserlaitoengskwcstie jedâât,

Wóls jinne angermans êêjedóm han.

Et sjpróng jêê reur, et druppet jinne kraan,

Zómmer of winkter, 't woar jants ejaal,

Op-êêmoal doe sjprooch me van de nui baan,

Doe wôêëd et vuur et puts-je fataal.

[p. 44]

 

Dôê wôêëds noen, jenauw wie der sjutsebróch,

 

Lebendieg bejrââve ónger sjrot en èad.

 

En noen sjtót uur allebijts i sjtaatsjeróch;

 

Iech meen, dat wuuër ooch al jet wèad.

 

Went zoeëlang, wie et Bergputs-je jelôôfe hat,

 

Die millieoenebaan ins hat marsjeert

 

En Kirchroa is wôêëde ing jroeëse sjtad,

 

Of et kapietaal ziech dan hat rendeert?

 

 

 

Zoeë is mennieje hiestooriesje zââch

 

Vuur Kirchroa verloare jejange.

 

En iech wêês, dat iech hij nit aa reure mââch,

 

Wil me doch verkieërd wûûët versjtange,

 

Doch et intsieje wat me verlange kûûët,

 

Wie ins'ne auwe Kirchröatsjer miech zâât

 

En doabij hôêët iech 'ne deepe zûûët -

 

Dat is: van die zââchens ing antsiechkâât.

 

 

 

Bergputs-je, iech kóm nog ins bij diech tseruk

 

En wunsj diech 'ne rui-ieje auwe dââg.

 

Iech dank diech va hatse en wunsj diech jeluk

 

En erinner diech nog jauw an ing zââch:

 

Vroag de jemeende vuur pentsioeën.

 

Went tse et nit dêêd - dat wuuër jemeen -

 

Da wends doe diech in den Haag an de kroeën.

 

Nótst dat nûûs.... dan an der Vorst van Geleen.