Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

Sjlaajer 1947
Doe bis mie leefste Nieës-je

Moeziek en wöat:
Sjeveemeter Jónge.

't Nieës-je woar ee bildsjun kink
Van um de tswantsieg joar;
En van Blieërhij bis óp de Vink
Woar jee, wat sjunner wear.
Der Sjeng óp hem ee eugs-je hauw,
Al woar deë jóng jet bang:
Heë vroaget 't Nieës-je als zieng vrauw
En moellet sjtónde lang.
En 't woar hem of heë dri verbloof,
Wie 't Nieës-je hem 't joa-woat joof.

Refreng: Doe bis mie leefste Nieës-je

En ooch de viauw va miech.

Doe bis mie tsoekker-bieës-je,

Iech hòd zoeëvul va diech.

Kan oane diech nit leëve,

Diech jef iech jants mie hats;

Alles wil iech vuur diech jeëve,

Den doe bis doch mienne sjats.

En ózze Sjeng, deë kroog zie Nis.
Wat hauw deë jóng ing vräud!
En dat is zicher jants jewis:
't Hat 'm nie beräut!
En jóng heë mit zie kameraad
Al ins ing kieër eroes,
Koam heem heë midde in de naat
En joof 't krach in hoes:
Da raafet heë bij-ee der mót
En zóng da werrem alles jót:

Refreng.