Alaaf Kirchroa

Ing nui zamloeng i Kirchröatsjer sjproach

[p. 51]

Fes en Faier

Jos. Geilenkirchen
Tsint Sebastianoesdaag

Mit dem Pfeil, dem Bogen

Durch Gebirg und Tal

Kommt der Schütz gezogen

Früh am Morgenstraal.

't Is ing auw bekankde melodij,
Als sjoeëljóng al jezónge,
Went vier zoeë mónter wie ing bij
Durch veld en busj jesjprónge
En ós jing zörg of ónjemaach
De jóngensvraud kónt sjtuuëre;
Op Tsint Sebastianoesdaag
Kan me ze döks nog huuëre.

Zoeë trukt mit tróm en fleutesjpel
Os sjutserij dan vrug eroes.
Al sjnijt en vruust et nog zoeë hel,
Zoeëdat jee miensj kunt oes-jen-hoes
Al is de sjtroas wie potloeëdsbrui,
Ze hauwe ziech óp hön sjtuk
En blieve hön sjtadoette trui
Wie vuur joarhóngede tseruk.

Als aavank van höre naamensdaag
Weët noa jen kirch jejange;
Ieësj der Herjot en dan 't vermaach,
Wie et ummer hat besjtange.
Vuur drijhónged en zessing joar,
Doe woeët ze al jeboare
En hat, wat doe hör hillieg woar,
Bis huu nog nit verloare.

[p. 52]

 

En jeet me de jesjiechte noa

 

Van ós oerauw sjutserij,

 

Wie sjteet me dan verwóngerd doa,

 

Wievul die döks jelije,

 

Vuural went krig en hóngesjnoeëd

 

Et lendsje hauw uvvervalle:

 

Me hoeët jing sjutsemelodij,

 

Nog winniejer bukse knalle.

 

 

 

Mar de hoopzaag van der jantse daag,

 

(Die hauw iech bauw verjèsse,

 

Et sjleet miech zelver in der laach)

 

Dat is.... et sjutse-èsse.

 

Da weët jemóffeld, nit tse knap.

 

Bij ee jleës-je wien en ing tsiejaar

 

Weët ziech nog jet vertseld,

 

Bis dat de oer höre klokkesjlaag

 

't Noa-heem-joa hat jemeld.

 

Et is noen sjloes mit der sjunne daag,

 

Vuur ee joar werrem ver bij.

 

En der fleuter sjpilt bij trómmesjlaag

 

Os de bekankde melodij.