Zeedelycke en natuurlycke gezangen

Beminnens waardigh.

Zang: Alleen niet 't kruys van Godes Soone.
Of: Heyl-gierigh mensch, wiens gront-gedaghte.

Wie is hier dogh beminnens waardigh?

Is Godt volkoomen niet regtvaardigh?

Beminnens waart is hy:

Komt hem dan by.

Is hy niet seer goet?

Hy ons 't goede doet.

Is hy niet seer goet? Hy 't leeven,
't Geen eeuwigh zijn sal, ons wil geeven.

Voor allen, die hem willen vreesen,

Sal hy beminnens waardigh weesen.

Hy geeft sijn blijde vreught,

Aan die doen deught:

Ey! bemint dan hem.

Luystert na sijn stem.

[p. 205]

 

Ey! bemint dan hem: die saacke,

 

U na u doot sal zaaligh maacken.

 

 

3

By hem zijn geen afgrijslijckheeden.

 

By hem woont Liefde, met de Vreede.

 

Al 't weerelts boos gewelt,

 

Hem oock nooit quelt.

 

Sijn verheugenis,

 

Onverganck'lijck is.

 

Sijn verheugenis, sal leyen

 

De vroome by sijn melodyen.

 

 

4

't Geen godtloos is, kan daar niet koomen.

 

Daar-sullen zijn de waare vroomen.

 

Al 't geen de rust verstoort,

 

Gy daar niet hoort.

 

Eeuwigh hy niet siet,

 

Al 't geen geeft verdriet.

 

Eeuwigh hy niet siet, een leeven,

 

Die 't onvolmaackte hem kan geeven.

 

 

5

Aan alle menschen doet hy 't goede.

 

Voor quaat hy vroomen sal behoeden.

 

Geen sonde by hem woont.

 

Geen quaat hem hoont.

 

Al 't geen is verheught,

 

Hoort gy by sijn vreught.

 

't Geen daar is verheught, sal prijsen

 

Het vonnis, dat hy uyt sal wijsen.

 

 

6

Al 't quaat, waar voor wy moeten vreesen,

 

Sal eeuwigh by hem oock niet weesen.

 

Volmaackt, sijn zaaligheyt,

 

De geest verblijt.

 

Sijn volmaackte rust,

 

Niemant geeft onlust.

 

Sijn volmaackte rust, sal geeven,

 

Dat vergenoeght der vroomen leeven.

[p. 206]

7

O soete rust! u kan niet stooren,

 

d'Afgrijslijckheyt, de twist, of tooren:

 

Oock niet het booste quaat,

 

Dat by ons staat.

 

Al 't geen maackt verheught,

 

Geeven sal sijn vreught.

 

Al 't geen maackt verheught, is heerlijck;

 

En voor de vroomen seer begeerlijck.

 

 

8

Hy sal ons sijne vreughde geeven,

 

Als wy tot sterven deughtsaam leeven:

 

Dit eeuwigh zaaligh goet,

 

Streelt ons gemoet.

 

Die hier leeven boos,

 

Sterven meest godtloos.

 

Die hier leeven boos, tot 't sterven,

 

Die sullen helsche straf light erven