Ziels-opwekking tot waare deugd en vrolykheit in lof- en smeekliederen, mitsgaders veldgezangen
(1725)–Fransina Jakoba van Westrem–
AuteursrechtvrijToon: hoe schoon ligt ons etc.1.
o Aardryks Oog, o lieflyk ligt!
Hoe sleuiertge ons uw bly gezigt;
Zyn 't bruyne neveldampen,
Die u nog kleên in 't nagtgewaadt?
Waak op, ey toon uw lief gelaat!
Blaas uit de schemerlampen.
Styg schoon,
Ten Throon,
Van uw Luister!
Boven 't Duister,
'k Zal dan Loven,
Uw gedugten Schepper boven.
| |
[pagina 58]
| |
[2.]
Maar flaauwe trek van Grooter glansch,
Gehuist ver boven 's Hemels Trans,
Mogt die myn hart doorblaken!
Ik miste ligt uw bleek geblik,
Dat is het doel daar 'k steedts op mik!
Og als ik dat mag naken!
Dan blink,
En zink,
Ik in straalen;
Die neerdalen,
Om nieuw Leven,
Na een doffen slaap te geven!
3.
o Vlekloos ligt, Volmaakte Zon!
Toen ge u onthielt, myn Ziele kon
Door 't zwerk, geen Adem krygen:
't Nieuwschepsel stikt in zwadder rook,
En voelt van 't Vlees een bange smook,
Tot zielekrankte opstygen:
Als 't Ligt,
Heen zwigt!
En al 't peinzen,
Zonder veinzen,
Om loopt zoeken,
Duislig, Blindt in alle hoeken.
4.
Dan, dan is 't hart als een Spelonk!
Vertoont by na geen warme vonk;
't Is stalligt dat 'erduizelt:
Die scheem'ring maakt my bang en naar!
Terwyl myn hart in groot gevaar,
In 't bange duister zuizelt.
't Is twist,
Vol list,
Die de boozen,
Zonder poozen
| |
[pagina 59]
| |
Giftig stroojen;
't Hart doen zyn een Satans proyë.
5.
o Ziele leedt, ô aklig zwart,
Wie opent u den weg in 't hart?
Wie doet myn Heylzon vlieden?
Ik ben, 't die my den valstrik brey,
Ik geef den Viandt vry geley',
Om 't bolwerk te bespieden.
Drekgoôn,
Ontboôn,
Van myn Lusten,
Staan te rusten,
Voor myne Oogen!
Bey door guichelkunst bedrogen.
6.
Weg scheps'len, weg van voor 't Gezigt;
Gy hindert my het zalig ligt,
En Eclipseert dien Luister:
Of blyft by my op Aard' nog by,
Sta niet zó lynregt, maar ter zy,
Dan word myn ziel niet duister:
Dan biedt,
En schiet,
Gy uwe blikken,
Tot verquikken,
Om hier boven,
Goedheitsbron voor bey' te Loven!
7.
Ik wagt op uw vergode straal
o Hemelzon! daal neer, ey daal,
In al myn hartvertrekken!
Doorkoester Gy den kouden grondt!
Geef ligt en leven, elke stondt;
Dan zal myn Ziel zig wekken!
| |
[pagina 60]
| |
En ras,
Uit de as,
Van 't bedrogen,
Zig Verhogen,
Om u Heere!
Zonder traagheit te vereeren.
|
|