Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt
(1655)–Jacob Westerbaen–
Auteursrechtvrij
[pagina 353]
| |
 ’t Was uyt met ons, wy waren overstreen
Doe tegen ons de wereld was te been,
Ten waer dat God ons hadde bygestaen
En met sijn hand haer opset afgesneen.
2 Sy hadden ons al levendigh vernielt
Doe tegen ons haer gramschap was in brand;
Gelijck, wanneer de Zee breeckt in het land,
De mensch en ’t vee van ’t waeter wert ontzielt
So waeren wy van doe af al van kant.
3 Van doe af had de stroom ons overscholpt,
En ’tgrousaem nat met schrickelijck gebaer,
Dat alles vult met jammer en gevaer,
Had ons, en al ons landen overstolpt,
Ten waer’ ons God te hulp gekoomen waer.
4 Hy zy gelooft die ons ten roof niet liet:
Die net en strick in stucken heeft gesneen.
Ons troost en hulp bestaet in hem alleen,
In hem, die d’aerd en hemel schiep uyt niet,
Hy zy gelooft, geeert, en aengebeen.
|
|
