Davids Psalmen in Nederduytsche rijmen gestelt

[p. 347]

Den Cxx. Psalm.

Als ick van ramp wierd aengegreepen,
Als ick my sagh alom beneepen
Heb ick tot mijnen God geropen,
En sijn gehoor gingh voor my open:
Nu vind ick my van valsche tongen
Beloogen, en mijn eer besprongen,
Des roep ick weer, bewaer my, Heer,
Dat my haer valsheyd niet en deer.

2 Wat kan een valsche tong niet stooken?
S’is erger als vergifte pooken,
Als’t moorders mes en priem en stijlen;
S’is scherper als gezwinde pijlen
Die snorren gaen van pees en boogen
Met stercke handen ingetoogen.

[p. 348]

 

Sy brand meer als genever doet

 

Wanneer hy is in volle gloet.

 

 

 

3 Och, waer toe is’t met my gekoomen!

 

Ick heb uyt nood de vlucht genoomen,

 

En moet gaen suckelen, en zweven,

 

En in der vreemden landen leven:

 

In Mesech en in Kedars hutten

 

Moet ick gelijck een ballingh dutten.

 

Ach, ick heb al te langh verkeert

 

Met volck dat geene vree begeert!

 

 

 

4 Ick wensch de vree in mijne daegen,

 

Maer ick en kanse niet bejaegen;

 

Wanneer ick reppe van de vreede

 

So maeckt sich elck ten oorlogh reede.

***

Ick soeck in rust en vree te leven
Maer ick en kanse my niet geven,
Want als ick spreeck van vree en rust
So werd van hen ten krijgh gerust.