De ballerina
‘tulle-illusion-perdue’.
Gabory.
En dan komt de ballerina, die reeds zoo lang in de tulle wolken van haar verloren illusies heeft rondgesprongen tot er geen tulle wolken en geen illusies meer over zijn. Nu walst zij gedwee en eenzaam over het plankier, toovert bevallig anemonen uit heur keurslijf te voorschijn en werpt de handjes links en rechts als liet zij kleine vogeltjes vliegen. Zij walst en zij wipt en staat stil op hooge punten. Zij veert en zij tourbillont en heft het been een wijle achteruit. Dan begint er opeens een echo te tsjilpen rond haar herinnering, plagend als een pauweveertje. Haar hand verwijlt extatisch nabij het oor, en de breede, groteske mond in het kleine hoofd opent zich glimlachend, met de bittere blootheid van een roode vrucht waarin een mes een witte spleet heeft gehouwen.
En uit dien glimlach piept arglistig het verboden vogeltje te voorschijn, dat wegfladdert en een tulle wolkje van de coulissen afstuift. En in dat wolkje verschijnt als in een bruidsjurkje een heel nieuw illusietje, dat zet de keel uit en zingt, met een schor falsetje:
‘Now the month of may is coming’ -