Haerlemsche Duyn-Vreucht

in-hebbende: veel nieuwe, stichtelijke en vermaeckelijcke, amoureuse liedekens ende gedichten; soo op versierde, als waerachtige geschiedenissen gemaeckt

Begin,, en 't eynd' van Venus,, Min.

Stemme: O nacht! jaloersche nacht, &c.

D'Ongoddelijcke Min, uyt Venus voortgekomen;
Door Cupido gedruckt in 't menschelijck geslacht:
Heeft van deugts puncten een uyt my gants weg genomen
En voorts (door geyle lust) tot hoerdery gebracht.

Eer ick ter degen was van 's moeders borst getogen:

Van kinders hier of daer tot speelen wiert versocht:
Ick had gemeenelijck het vrou-volck eerst in d'oogen;
Daer mee ick (met vermaeck) mijn tijt ten eynde brocht.

Ick nam haer by der hant, gelijck de liefjes plegen;

Maer kinderlijcker wijs, niet uyt volkomen Min;
Doch so veel wasser af: ick was tot haer genegen:
Meer als tot mijns gelijck, daer in had ick geen sin.

En quamen wy te hoop, om met malkaer te speelen:

Ick was gemeenlijck d'eerst, die sijn partuyrtjen nam,
En ging soo d'ander voor, om soetigheydt te teelen;
Waer uyt hoe langs hoe meer, 't natuyrlijc minne quam.

Dees lieve soetigheyt, en liet my niet met vreden;

(En princepael: wanneer ick quam tot mijn verstant)
Door dat ick my geheel aen 't Minnen ginck besteden:
En voort van 't minnen (door trou) in d'echte bant

Maer: so wanneer ick was in 't Houwelijck getreden:

Genoten had een Vrou (tot koeling van mijn Min)
De ongetoomde lust en liet my niet met vreden:
Op ander lieden Lant, smeet ick mijn Saetjen in.

Dees grauwelijcke lust, van Venus my geschoncken,

Heb ick niet wederstaen, dat doch behoorlijk was;
Maer die (tot mijn verderf) vry-willig ingedroncken,
En in mijn hart gestort: een schadelijcke Plas.

Vervloeckt sy Venus-wicht! die goddeloosen stoker:

Vervloeckt! voor dese daet, tot in der eeuwigheydt:
Vervloeckt! zy zijn Geweer: sijn Pylen, Boog, en Koker
Waer door hy menigh mensch op quade wegen leydt.

Het strick waer in ick was ghevaen:

Wensch ick een ander mis te gaen.