[H]
H A.
| HAbiteren, woonen. |
| Habitatie, een wooninghe. Habitacle Idem. |
| Habijt, een cleedinge oft verchieringhe. |
| Harmonije, een vergelijckinge der stemmen, oft een soete luydinghe oft eendrachticheyt. |
| Habijl, bequaem of geschict. |
| Habiliteyt, bequamelicheyt oft geschickelicheyt. |
| Harpiaen, tzijn diefachtighe voghelen die aensich ten hebben ghelijck een ionckfrou ende altijt onuersaet zijn. |
| Harenoos, a, um, santachtich oft vol sandts. |
|
|
Auteursrechtvrij