Seraphinsche sinne-belden

[p. t.o. 85]

Als een vast vat van goudt verciert met alle costelijcke gesteenten.
Eccl. c. 50. v. 10.
J.F.L. f.

[p. 85]

§. VIII.

Als een vast Vat van Goudt verciert met alle kostelycke Ghesteenten.
Ecclesiastici c. 50. v. 10.

HIer wordt ghenoemt Simon te wesen een vat, als bequaem zynde om te ontfanghen de Goddelycke Speceryen der gratie, een gouden Vat van liefde, verciert met alle kostelyckheydt der verdiensten, aldus den H. Thomas van Aquinen.

Het selfste magh toe-ghe-eyghent worden aen den kloecken Campioen Liborius, want hy is gheweest die soo menighe gave der gratie heeft ontfanghen, als een Vat van Godt den H. Gheest, ghelyck syn leven toont: een gouden Vat vol liefde tot Godt, ende den Eve-nasten. Desen onsen H. Liborius dan verciert met alle ko-

[p. 86]

stelycke ghesteenten van verdiensten, quelende als van eene begheerte tot het Goddelyck Goedt, soo heeft het Godt ghelieft dit kostelyck Vat te roepen, ende te stellen in syn hemels Cabinet, want in 't 50. jaer van syne Bisschoppelycke regeringhe, soo is hem over-komen naer de ghetuyhenisse van Surius ende Bollandus een sekere quale, moeyelyckheydt ofte sieckte des lichaems, waer door hy verstondt dat Godt den Heere hem wilde laten ghenieten den eeuwighen Jubilé ende ruste, waer toe hy nu soo veel jaer hadde ghehaeckt, ende ghewenscht.

Op den selven tydt, als Bollandus toont fol. 79. regeerde den H. Martinus, (synen Feest-dagh wordt gheviert op den 11. Novembris) de Kercke van Tours in Vranckryck, als oppersten Priester ende Bisschop, een Heyligh ende Apostolieck Man, die ghedurigh aen-spraeck hadde met Godt, ende eene ghemeyne conver-

[p. 87]

satie met de HH. Enghelen, aen desen is van Godts weghen door eenen Hemelschen Ambassadeur ofte eenen Enghel ghebootschapt ende bevolen dat hy op-staen soude, ende sich terstondt vertrecken naer de Stadt van Mans, ende aldaer besoecken den Heere die sieck lagh: den H. Martinus verstondt terstondt dat hier door beteeckent wirdt een lidt-maet des Heeren, het welcke kranck moest wesen, en is sonder vertoeven daer henen ghegaen, hier vont hy den H. Bisschop ende grooten Dienaer Godts Liborium door het gheweldt van de sieckte ligghen op eene leeghe houte plancke met een hart Hayren-kleedt aen, alleen bekommert en over-goten met die Hemelsche ghenuchten, de welcke hy terstondt gingh ghenieten: tusschen eene soeten samensprake, naer het ontfanghen van de HH. Rechten der Kercke, ende den lesten zeghen, soo is onsen Heylighen vol verdiensten, in de teghen-

[p. 88]

woordigheydt van den soeten Trooster ende Besorgher van syn Graf den H. Martinus, uyt dit dal der tranen vertrocken, ghevende syne ziele aen diën, de welcke haer hadde gheschapen met vreught ende blydtschap in 't jaer naer de Gheboorte Christi 383. op den 23. Julii ontrent de tyden van de Keysers Constantinus ende Valentinianus, syn Heyligh Lichaem heeft den H. Martinus met groote eerbiedinghe doen uyt-draghen ende begraven buyten de Stadt, in die Kercke de welcke den H. Iulianus eersten Bisschop van Mans (synen Feest-dagh wordt gheviert 27. Januarii) heeft ghesticht, ende toe-ghe-eyghent aen de 12. HH. Apostelen, aldus Bollandus fol. 81. ende Surius het leven beschryvende van onsen H. Bisschop, voeght hier by het naer-volghende: Des anderen daeghs is het Volck seer over-vloedigh ghekomen, ja ontelbaer, ter oorsake van het uyt-vaert van hunnen soo goeden Herder, men

[p. 89]

hoorde anders niet als suchten, klaghen, en kermen: men sagh als beken van tranen vloeyen uyt een-ieders ooghen, men merckte die inwendighe liefde de welcke sy hadden tot hunnen over-leden Bisschop, waer-mede sy hem waren volghende tot in het Graf: den H. Martinus dan, vol medelyden, heeft die bedroefde Ghemeynte by-een gheroepen in de Kercke, ende al-daer door eene seer aen-ghenaeme ende soete vermaninghe ghetroost, ghevende haer vele sedelycke leeringhen: Daer naer soo heeft hy hun ghestelt ende ghewyt door Godts veropenbarighe eenen H. Man tot Bisschop, met name Victurius (synen Feest-dagh wordt gheviert in de H. Kercke op den 25. Augusti) desen was gheweest eenen Discipel van onsen H. Liborius, waer door de ghemoederen eenighsints gestilt zynde, heeft den Heere terstont beginnen te thoonen de kostelycke gesteenten van verdiensten ende deught,

[p. 90]

waer mede dit vast gouden Vat verciert was.

Want al-hoe-wel Surius in 't leven S. Liborii folio 339. seydt: dat om de menichte, vele Mirakelen, ende wonder-heden van den H. Liborius, de welcke hy ghedaen heeft, soo in, als naer syn leven, niet en zyn gheschreven, soo vinde even-wel het naer-volghende, te weten: dat naer de af-lyvigheydt van desen Bisschop, den Heere heeft willen thoonen met wat kostelycke ghesteenten van verdiensten hy is ver-eert gheweest, want vele Blinden heeft hy het ghesicht ghegheven, veele Dooven het ghehoor, aen de Stomme heeft hy ontbonden den bandt van hunne tonghe, de Kreupele den gangh besorght: noch voorder, als ghetuyght Bollands fol. 82. de Melaetsche heeft hy ghesuyvert, de Krancke ghenesen, de Sinneloose gheholpen, die beseten waren van den duyvel der helle, verlost: Siet, mensch, ende over-weeght

[p. 91]

eens wat menighte Deughden gheweest moeten zyn in Liborio, met wat verdiensten verciert, aen-ghesien door hem Godt alles is uytwerckende, want oock die in onweer waren, in tempeest, in peryckel van te verdrincken, die heeft hy by-ghestaen: vele die met droefheyt, anghst, ende benauwtheydt waren over-vallen, heeft hy verheught; die in bekoringhen waren heeft hy versterckt, die waren suchtende in de banden, ende de boeyen, heeft hy verlost: die in de aerde begraven waren, heeft hy meer als eens van de doodt tot het leven verweckt: daer-en-boven, die ghepynight wirden met Flerecyn, Water-sucht, Colycke, vonden by hem sekeren baet, principalyck, Catholycken Leser, heeft hy uyt-gheschenen besonderlyck ende is hem verjont voor een besonder privilegie, waer door hy oock vermaert is door de gansche wereldt, datter hy vele gheholpen heeft, ende noch

[p. 92]

daghelycks helpt de welcke ligghen en suchten onder de grouwelycke tormenten van Steen ende graveel.

Aen-schouwt dan met eerbiedinge dit gouden Vat verciert met alle kostelycke Ghesteenten; ende als u wordt vertoont het Beldt van den H. Liborius in Printe, ofte andersints, hebbende eenighe steenen, en vraeght niet wat willen dese Steenen? Iosue 4. c. v. 6. want weet van nu af dat die beteeckenen dat Liborius is eenen Maerschalck ende besonderen Patroon tegen die grouwelycke pynen van Graveel en Steen: viert hem, op dat gy-lieden oock moght woorden als een vast Vat van goudt, verciert met alle kostelycke Ghesteenten van Deughden ende Verdiensten, om soo gheluckigh ende saligh met Liborio te moghen scheyden uyt dese ellendighe wereldt; ende te komen in de eeuwighe Glorie.