Verzamelde gedichten

[p. 142]

Copla's

Twee bomen zijn wij, door een weg gescheiden
In aarde en hemel een; de weg ligt tussen beiden.

Twee rozen waren wij, aan enen tak,
toen kwam de hand, die er slechts een van brak.

Een roos en hartebloed zijn beide rood,
geen lelie is er, witter dan de dood. -

Geen graf is duisterder dan vrouwenhaar,
geen altaar lichter dan een doodsaltaar.

Ik speelde een spel met benen dobbelstenen,
met mijn gebeente zal een ander spelen.

Een kruis van diamant, een kruis van lood
Een roos en hartebloed zijn beide rood.