t'Vermaeck der jeught

[p. 75]

Nieu Liedt.

Op de wijse: Vande, Engelsche Fortuyn

WAt groote pijn,
Wat droefheyt comt my aen:
Wat macht toch zijn,
Dat my dus heeft befaen.
O Cupido!
Ick voel ghy hebt gheraeckt
Mijn hert alsoo,
Dat my de doot ghenaeckt.

Mijn liberteyt

Is my berooft eenpaer,
Door de schoonheyt
Van twee bruyn ooghen claer:
De Heer die mocht
Verthonen metter spoet,
Soo wat hy docht,
Soo creegh ick weder moet.

Maer eylaes hoe

Sal ickt ontdecken haer!
Want wat ick doe
Sy wort het niet ghewaer!
Oft immers (siet)
En wilt zy t’niet verstaen,
Meerder verdriet
Mach my niet comen aen.

Ontmoet ick haer,

t’Sy op een wech oft straet,
Soo wordt voorwaer
Verandert metter daet,
Gansch mijn coleur
Een ander verfwe comt,
t’Hert vol ghetreur
Lijdt pijne onbeschroomt.

Legh ick (nae lust)

Opt bed om slapen soet,
Ick heb gheen rust,
Om haer ick dencken moet,
Droom met bedroch
Bringht my somtijdts wel voort,
Dat ick sal noch
Van haer worden verhoort.

Dan dunckt my saen,

Dat ick de liefste sie
Recht voor my staen,
Om my haer hulp te bien.
Maer eylaes och!
t’Is al Morphei werck

[p. 76]

 

Enckel bedroch,

 

Soo ick te recht wel merck.

 

 

 

Als ick ghedenck

 

De gracy, die sy heeft,

 

t’Lieflijck ghewenck,

 

En t’spreken seer beleeft,

 

Het soet gheclanck

 

Van haer stem musijkael,

 

Soo blief ick lanck

 

Sonder teken, oft tael.

 

 

 

Want mijnen gheest

 

Dan op gheheven wert

 

In s’Hemels feest

 

Sonder pijn ofte smert,

 

Dwijnt ende swerft

 

Ontrent de liefste schoon

 

Eer t’lichaem sterft

 

Op hoop van eewich loon.

 

 

 

Aensiet schoonlief

 

t’Iammer van u dienaer,

 

Doet hem gherief,

 

Thoont hem u liefde claer:

 

Of den doot fel

 

Moet ick besueren drae,

 

Zijt niet rebel,

 

Maer neemt my in ghenae.

 

 

 

In swerelts pleyn

 

En sal ick minnen gheen,

 

Dan u alleyn

 

Waert ghy daer-me te vreen:

 

Want nyders quaet

 

Conen my deren niet,

 

Als ghy haer raet

 

Slechts wilt ontberen yedt.

 

 

 

Prince.

 

Princesse schoon,

 

Wilt dit in danck ontfaen,

 

Want u persoon

 

Is dit ter eer ghedaen:

 

Al is const slecht

 

t’Ghedicht seer weynich sluyt,

 

t’Hert is oprecht

 

Daert altemael uytspruyt.