t'Vermaeck der jeught
(1612)–Boudewijn Jansen Wellens– AuteursrechtvrijOp de voys: Edel karszou Maechdeken suyverlijcke, etc.TReurich altoos
Ben ick vol vantacien,
Om dat ick derven moet
De schoonste roos,
Die mijn hert can verblyen
Al door haer wesen soet:
O heete gloet,
Die ick ghevoel van binnen,
Wilt op houden// en vercouden,
Of ick moet ontsinnen.
| |
[pagina 48]
| |
Aetna den Berch
En brande noyt so vierich,
Als ick op dit termijn:
Cupido erch
Stoockt t’vier seer onmanierich,
Dies ick gheheel verdwijn,
Moet ick t’aenschijn
Van u o liefste derven,
Soo sal t’herte// door dees smerte
Al levende sterven.
Waert dat ick mocht
Met mijn armen door-snyden
De stercke stroomen cout,
Lief ick besocht
Het prijckel met verblyden,
Ghelijck Leander stout,
Waer door ghy sout
Mijn trouwe liefde speuren:
Want gheen lyden// zoud ick myden,
Mocht my troost ghebeuren.
Of soo ick vont
Met prijckel u beladen,
Als Andromeda bloot:
Ick zou terstont
(Al zoudt my selver schaden)
V helpen wt den noodt:
De wreede doot,
(Diemen hier elck siet myden)
Zou t’opsetten// niet beletten,
Om u te bevryden.
Prince.
Princesse laet
V herte toch beweeghen
Door mijn treurich gheclach.
Den droeven staet
Daer ick in ben, te deeghen
Niemant helpen en mach,
Dan t’oogh op-slach
Van u reyn maeght ghepresen,
t’Welck mijn claghen// can verjaghen
En mijn pijn gheneesen.
Verkiest het Beste. |
|