Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zwalken]

ZWALKEN, onz. w., gelijkvl. Ik zwalkte, heb gezwalkt. Drentelend zich bewegen: Hij doet niets dan

[p. 437]

zoo wat op en neer zwalken. Wij zwalkten den ganschen dag op zee; zeew.: Van hier zwalker. Zamenstell.: omzwalken enz. Waarschijnlijk van walken, calcare, met eene voorgevoegde z, zwalken.